Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunun 179/3 ve 62/1. maddeleri uyarınca 8 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ve cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 51. maddesi gereğince ertelenmesine dair Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2019 tarihli ve 2018/708 esas, 2019/271 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre;
1-Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2019 tarihli kararı ile sanık hakkında daha önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik kararlar verildiğinden bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ilişkin karar verilmiş ise de, sanığın adli sicil kaydında bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Vakfıkebir Sulh Ceza Mahkemesinin 31/08/2012 tarihli ve 2012/337 esas, 2013/60 sayılı kararının 14/03/2013 tarihinde, Vakfıkebir Sulh Ceza Mahkemesinin 31/08/2012 tarihli ve 2012/299 esas, 2013/119 sayılı kararının ise 03/05/2013 tarihinde kesinleştiği, suç tarihi olan 27/10/2018 tarihi itibariyle anılan hükümlerin düşme şartlarının oluştuğu ve atılı suçun denetim süresi içerisinde işlenmediği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde;
2-Sanığın önceden işlemiş olduğu suçlar nedeniyle hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları verilmesi ve bu kararların da mahkûmiyet hükmü niteliğinde olmaması sebebiyle, kayden 02/06/1952 doğumlu olup, suç tarihi olan 27/10/2018 tarihinde 65 yaşını doldurduğu anlaşılan sanığın, suç tarihi itibari ile hapis cezasına mahkûmiyetinin bulunmadığı cihetle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 50/3. maddesindeki “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” hükmü uyarınca anılan maddenin 1. fıkrası bentlerindeki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmiş bulunulmasında isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2019 tarihli ve 2018/708 esas, 2019/271 sayılı kararının bozulması lüzumu, Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 18/11/2020 gün ve 94660652-105-61-4623-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15/12/2020 gün ve 2020/105063 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Her ne kadar UYAP sisteminden alınan güncel nüfus kaydına göre sanık ...’ın hükümden sonra 19/03/2020 tarihinde öldüğü anlaşılmış ise de, kesinleşen hükümden sonraki değişiklikler kanun yararına bozma gerekçesi yapılamayacağından mahallince değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Kanun yararına bozma talebine atfen düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2019 tarihli ve 2018/708 esas, 2019/271 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.