Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/42 Esas 2019/7514 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son maddeleri uyarınca cezasının 5 yıldan az olamayacağı anlaşıldığından, 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesi gereğince istinabe suretiyle sorguya çekilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/04/2017 tarihli ve E.2015/1167 - K.2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi hükmü gereğince ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen TCK’nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3) Müşteki hakkında düzenlenen Çorlu Devlet Hastanesinin 17.12.2014 tarihli adli rapor içeriğine göre, sol gluteal ve sağ bacak dış yanak kesici delici alet yaralanmasının giderildiği, iki ünite kan transfüzyonu yapıldığı ve hayati tehlike geçirmesine neden olduğunun bildirilmesi karşısında, mevcut yaralanmanın hangi gerekçeyle yaşamı tehlikeye sokacak nitelikte olduğu hususunda bir görüş bildirilmediği anlaşılmakla, müştekiye ait tüm tıbbi evrakın ve raporların temini ile birlikte 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerindeki ölçütlere uygun olarak Adli Tıp Kurumundan rapor aldırılması gerekirken, yetersiz raporun hükme esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm tesisi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.