Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/64 Esas 2022/2378 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 1.233,00 TL maddi ve 1.800,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Devrekani Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/39 Esas - 2015/93 Karar sayılı dosyasında ile davacının 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 493/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçundan 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırıldığı, verilen mahkumiyet kararına bağlı olarak 11.11.2009 - 21.08.2011 tarihleri arasında 648 gün hükümlü olarak cezaevinde bulunduğu, mahkeme kararının Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 11.01.2012 tarihli 2011/32188 Esas - 2012/359 Karar numaralı ilamı ile bozulması üzerine Devrekani Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/22 Esas - 2013/41 Karar sayılı dava dosyasında yapılan yargılama sonunda, davacının yine 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 04.03.2015 tarihli 2014/23378 Esas - 2015/3590 Karar numaralı ilamı ile bozulması üzerine yapılan yargılamada davacının 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 24.02.2016 tarihinde kesinleştiği, infaz tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı anlaşılmakla;
Gerekçeli karar başlığında "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat" olan dava türünün "Yakalama veya tutuklama sonrası kyo veya beraat kararı verilmesi halinde tazminat" olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Davacının fazladan 6 ay cezaevinde kaldığı gerekçesiyle 20.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 1.233,00 TL maddi ve 1.800,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminata esas dosya incelendiğinde davacının tazminat davasına konu olmayan başka bir müştekiye karşı işlemiş olduğu hırsızlık suçundan dolayı da 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırıldığı, davacının hapis cezalarının içtima edilerek toplamda 4 yıl 5 ay 10 gün hapis cezası üzerinden infazının başlandığı, davacının her iki mahkumiyet hükümleri açısından 11.11.2009 - 21.08.2011 tarihleri arasında 648 gün olarak hapis cezasının infazının yapıldığı, tazminat davasına konu olmayan 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezasının da aynı gerekçelerle bozulması üzerine yapılan yargılamada davacının 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırıldığı, davacıya hükmedilen hapis cezaları toplandığında davacı hakkında infaz edilen sürenin mahkumiyet hükmünün bihakkın tahliye tarihinden fazla olmadığı dikkate alınarak, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yerel mahkemece şartlı tahliye tarihi dikkate alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.