Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7681 Esas 2020/5088 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7681
Karar No: 2020/5088
Karar Tarihi: 09.06.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7681 Esas 2020/5088 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık dolandırıcılık suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, bir şirkete iş başvurusu yapmak isteyen mağduru kandırarak 200 TL dolandırmıştır. Sanık, temyiz başvurusunda 200 TL'nin 150 TL'sini mağdura ödediğini iddia etmiştir ancak bu konuda tatmin edici bir delil sunmamıştır. Mahkeme, etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma ihtimali karşısında mağdurun uzlaşma görüşmelerinde de uzlaşmak istediğini beyan ettiğinden sanığın ödeme yaptığı sorusu üzerinde durulması gerektiği sonucuna varmıştır. Ancak mahkeme bu hususu eksik bırakmıştır. Bu nedenle sanığın temyiz itirazları yerindedir ve karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
-TCK'nın 157/1, 62, 52, 53, 58 maddeleri
-TCK'nın 168/4. maddesi
-5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi

15. Ceza Dairesi 2018/7681 E. , 2020/5088 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52, 53, 58 maddeleri gereği mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Olay tarihinde havalanında... şirketi’ne iş başvurusu yapmak amacı ile giden katılanın giriş kapısını sormak için sanığın yanına gittiği ve... şirketi başvuru ilanını gösterdiği, sanığın kendisini bu şirkette şef olarak çalıştığını, başvuru için kendisine yardımcı olabileceğini söylediği ve buna inanan katılandan başvuru formu alıp gelmek bahanesi ile 200 TL aldığı ve ortadan kaybolduğu, tarafların uzlaşamadıkları olayda;
Sanığın 2014 ve 2018 tarihli temyiz dilekçelerinde ısrarla 200 TL"nin 150 TL"sini katılana ödediğini beyan etmesi ancak ödeme yaptığını beyan etmesi sonrasında katılanın davet edilip konu ile ilgili beyanının alınmaması, kısmi ödemeye muvaffakatının olup olmadığının tespit edilmemesi karşısında, TCK"nın 168/4. madde gereği etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma ihtimali karşısında, katılanın uzlaşma görüşmelerinde de uzlaşmak istediğini beyan etmiş olması, ödemenin elden yapılmış olma ihtimali de dikkate alınarak katılanın davet edilip, sanığın ödeme yapıp yapmadığı, yapmış ise kısmı ödemeye muvaffakati olup olmadığının sorulması sonunda TCK"nın 168/4. maddenin tartışılması ile sanık hakkında hüküm kurulması gerekirken bu hususun eksik bırakılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın ödeme yaptığına dair temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK."nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.