Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11308 Esas 2022/2404 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle 542.96 TL maddi, 1.500 TL da manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A- Davacının temyiz talebinin incelenmesinde;
Davacının yokluğunda 24.03.2016 tarihinde verilen hükmün, 21.04.2016 tarihinde usulüne uygun olarak tarafına tebliğ edildiği, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesindeki 1 haftalık yasal temyiz süresinden sonra 16.05.2016 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, davacının temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince, REDDİNE;
B- Davalı vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190 TL olduğu ve kasten öldürme suçundan 27.10.2008 – 02.12.2008 tarihleri arasında 36 gün tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 2.042,96 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 28.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.