Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2950 Esas 2022/2397 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılarak; davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 11.686,80 TL maddi ve 24.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 25.10.2017 tarihli, 2017/1527 Esas, 2017/2322 Karar sayılı "Mersin 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.03.2017 tarih, 2016/407 Esas, 2017/149 Karar sayılı kararının kaldırılarak, davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 11.686,80 TL maddi, 24.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine" ilişkin karar davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 41.530 TL olduğu ve nitelikli kasten öldürme ve nitelikli yağma suçlarından 18.02.2013 – 29.04.2014 tarihleri arasında 435 gün gözaltında ve tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 35.686,80 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile yapılmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve hükmedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz isteminin CMK'nın 298. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE;
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Tazminat talebinin dayanağı olan Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/273 Esas – 2014/159 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının nitelikli kasten öldürme ve nitelikli yağma suçlarından 18.02.2013 – 29.04.2014 tarihleri arasında 435 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 17.10.2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 30.000 TL maddi, 60.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 11.631,81 TL maddi, 15.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda duruşma açılıp İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılarak 11.686,80 TL maddi, 24.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin hükmedilen tazminat miktarının eksik olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Davanın kısmen kabulüne karar verilmesi nedeniyle kendisi vekil ile temsil ettiren davacı lehine hükmedilen tazminat miktarları toplamı üzerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5271 sayılı CMK'nın 303/1. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı madde uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 3. numaralı bendinde yer alan “davacıdan alınarak davalı hazineye ödenmesine” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “ davalı hazineden alınarak davacıya ödenmesine” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 25.10.2017 tarihli, 2017/1527 Esas, 2017/2322 Karar sayılı kararına karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 28.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.