Danıştay 7. Daire 2016/3370 Esas 2021/2156 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/3370
Karar No : 2021/2156


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

VEKİLLERİ : Av. …
Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuyla boya, kimya ve plastik sanayi faaliyetiyle iştigal eden davacının 2010 yılında satın aldığı bir kısım tiner, yağ vb ürünleri motorine ikame olarak sattığının tespit edildiğinden bahisle, aynı yılın Temmuz ilâ Aralık dönemlerine ilişkin re'sen tarh edilen özel tüketim ve katma değer vergileri, tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziyaı cezaları ile Temmuz dönemine ilişkin kesilen özel usulsüzlük cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Hakkında yapılan vergi incelemesinde davacının satışını yaptığı emtiaların, daha yüksek tutarda vergiye tabi motorine ikame olarak satıldığına dair herhangi bir tespitte bulunulmadan ve satış yapılan müşterilerin ifadesine başvurulmadan, madeni yağ satışlarının çokluğundan ve müşterilerin adres bilgilerinden hareketle davacının madeni yağ satışlarının akaryakıt olarak kullanılmak üzere daha yüksek tutarda vergiye tâbi motorine ikame olarak yapıldığının kabul edildiği, davacıdan emtia alan müşterilerin mal sattığı mükelleflerin tamamına yakınının nakliyecilik yaptığı, düzenlenen faturalarda bazı müşterilerine ait adreslerin 'Belediye Oto Garı, Nakliyeciler Sitesi, Traktörcüler Sitesi' gibi nakliye sektörüne yakın yerler olduğu ve nihai alıcının davacıya ödemede bulunduğu belirlenmiş ise de, davacının satışlarını, emtiaları doğrudan motorine ikame olarak kullanabilecek mükelleflere yapmadığı ve mal sattığı müşterilerinden mal alan mükelleflerin tamamına yakınının nakliyecilik yaptığı, dolayısıyla, madeni yağların daha yüksek tutarda vergiye tâbi motorine ikame olarak satışının davacı tarafından mı, yoksa, madeni yağları sattığı mükellefler tarafından mı yapıldığı yönünde bir belirleme ve emtiaları alan müşteriler nezdinde bir araştırma yapılmadığı, vergi tekniği raporunda, davacının emtia sattığı kişiler nezdinde karşıt inceleme yapılmasının zaman alacağının belirtildiği, davacının madeni yağ olarak sattığı emtiaları alan mükelleflerin emtiaları akaryakıt olarak kullanılmak üzere üçüncü kişilere sattığını bilmesinin de tek başına davacının emtiaları daha yüksek tutarda vergiye tâbi bir mal olarak kullanmak veya satmak suretiyle vergi ziyaına sebebiyet verdiği sonucuna yol açmadığı, bu durumda, yeterli inceleme, araştırma ve tespit yapılmadan, salt davacının satışını yaptığı emtiaların nihai olarak satıldığı mükelleflerin ticari faaliyet konusu dikkate alınarak, satışların davacı tarafından yapıldığının kabulü ile salınan vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergilerinde hukuka uyarlık görülmediği; bu durumda, özel tüketim vergilerinin satılan emtiaların bedeline ilave edilerek tespit edilen katma değer vergisi matrah farkları üzerinden salınan vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile özel tüketim vergilerinin faturaya dahil edilmemesi nedeniyle eksik tutarlı fatura düzenlendiğinden bahisle azami hadden kesilen özel usulsüzlük cezasında da hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemlerin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının yüksek miktarda mal sattığı oğlu ve nakliyeciler sitesi, traktörcüler sitesi gibi yerlerde nakliyecilik vb alanda faaliyette bulunan diğer alıcıların bu ürünleri ancak yakıt olarak kullanmış olabilecekleri, tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci ve Dokuzuncu Dairelerince, 2575 sayılı Danıştay Kanunu'na 3619 sayılı Kanun'la eklenen Ek 1. madde hükmü uyarınca birlikte yapılan toplantıda, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği düşünüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2…. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4.2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.