Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/8896 Esas 2020/3192 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8896
Karar No: 2020/3192
Karar Tarihi: 01.07.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/8896 Esas 2020/3192 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, \"silahlı terör örgütüne üye olma\" suçundan hüküm giyen bir kişinin istinaf başvurusunun esastan reddedildiği ve temyiz talebinin esastan reddedildiği belirtiliyor. Temyiz edenin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından reddedildiği belirtiliyor. Mahkeme, sanığın örgüte müzahir bir gazeteye abone olması ve çocuklarını örgütle iltisaklı bir okula göndermesinin müsnet suç yönünden delil olmadığı sonucuna vardı. Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı belirtilen kararda, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu vurgulanıyor. Kanuna aykırı nedenlerden dolayı hükmün bozulduğu ancak, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı belirtiliyor. Kararda, TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53/1-2-3, 58/9 ve 63. maddeleri yer alıyor.

16. Ceza Dairesi 2019/8896 E. , 2020/3192 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53/1-2-3, 58/9 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, örgüte müzahir Zaman Gazetesi aboneliği ile çocuklarını örgütle iltisaklı okula göndermenin müsnet suç yönünden delil ya da örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
İlk derece Mahkemesi tarafından yapılan duruşmada SEGBİS vasıtasıyla kaydedilen savunmalara ilişkin SEGBİS çözüm tutanağı düzenleyen bilirkişilere ödenen ücretin yargılama gideri olarak sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun 5271 sayılı CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısmın “bilirkişi ücreti 215,00 TL” ve “toplam 271,00 TL” bölümlerinin çıkartılarak yerine “toplam 56,00 TL yargılama giderinin sanıktan tahsili ile Hazineye gelir kaydına” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 25. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.