Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11301 Esas 2022/2409 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, ''Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' olan dava türünün yazılmaması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı olarak kabul edilmiştir.
5271 sayılı CMK'nın 141 ve devamı maddelerinde koruma tedbirleri nedeni ile tazminat davasının açılma koşulları ve süresi düzenlenmiş olup, anılan Kanunun 142/1. maddesinde karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde tazminat isteminde bulunulabileceğinin hüküm altına alındığı, tazminat talebinin dayanağı olan Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/212 Esas – 2012/96 Karar sayılı beraat hükmünün 06.11.2014 tarihinde kesinleştiği, 16.11.2015 tarihinde açılan davanın, CMK'nın 142/1. maddesinde öngörülen 1 yıllık süre geçtikten sonra açıldığından, süre yönünden davanın reddine karar verildiği anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak; ONANMASINA, 28.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.