Danıştay 4. Daire 2016/534 Esas 2021/2309 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/534
Karar No : 2021/2309

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … İnşaat Taahhüt Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına sahte fatura kullandığından bahisle vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen 2009/11,12. dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; Ulus Vergi Dairesi mükellefi .. Hırdavat Metal Plastik Mak. San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkındaki vergi tekniği raporundaki tespitler, davacıya düzenlenen faturaların sahte olduğunu kanıtlamaya yeterli olmadığından yapılan cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış, 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olarak tanımlanmıştır.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça faaliyetlerine ilişkin olarak, kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini indirebilecekleri hükmüne yer verilmiştir.
Katma değer vergisi, bünyesinde yer alan indirim müessesesiyle yansıtılabilir bir vergidir. Katma değer vergisi sisteminde mükellef, üretim ve dağıtım kademeleri içinde, verginin tahsiline, indirimlerin yapılmasına, beyan edilip ödenmesine aracılık eder. Bu bakımdan indirim, mükellefiyete bağlı bir görev olduğu kadar aynı zamanda bir haktır. Katma değer vergisinde genel prensip, vergiye tabi teslimler üzerinden hesaplanan vergiden, alış faturalarında gösterilen verginin indirilmesidir. Katma değer vergisi indirimi hakkından yararlanabilmek için Kanun bazı şartların varlığını öngörmüştür. Bu şartların bir kısmı esasa, bir kısmı ise şekle ilişkindir. Katma değer vergisi, vergiyi doğuran olayın gerçekleşmesi halinde, zincirleme olarak kendi içinde otokontrol sistemi taşımakta, bu bağlamda, kanunda ve kanunla verilen yetkiye dayanılarak çıkarılan yasa altı düzenleyici işlemlerde öngörülen şekil şartları ile kayıt ve belge nizamına sıkı sıkıya bağlılık sözkonusu olmaktadır.
Kayıt ve belge nizamına uyulması ve faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanması halinde, mal teslimi veya hizmet ifasına bağlı olarak tahsil edilen katma değer vergisinden, mükelleflerin kendilerine yapılan teslim ve ifaya ilişkin olarak ödedikleri katma değer vergisini indirmeleri mümkün olup, aksi durumda, faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığının tespiti halinde, bu faturalarda yer alan katma değer vergisinin indirimi mümkün bulunmamaktadır.
Buna göre, alış belgelerinde yer alan katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için, alış faturası ya da benzeri vesikalarda ayrıca gösterilmesi ve bu vesikaların kanuni defterlere kaydedildiğinin tevsik edilmesinin yanında, söz konusu belgelerin gerçeği yansıtması da gerekmektedir.
Davacının fatura aldığı Ulus Vergi Dairesi mükellefi … Hırdavat Metal Plas. Mak. San. Tic. Ltd. Şti hakkında tanzim edilen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporunda; firmanın hırdavat malzemesi ve el aletleri toptan ticaretiyle uğraşmak üzere 16/04/2008 tarihinde mükellefiyet tesis ettirdiği, 03/07/2008 tarihli açılış yoklamasında adresin kapalı olduğu, 14/08/2008 tarihli yoklamada da adresin kapalı olduğu, 18/09/2008 tarihli yoklamada iş yerinde nalburiye malzemelerinin bulunduğu, 23/06/2009 tarihli yoklamada adresin boş ve kapalı olduğu, 07/10/2009 tarihli yoklamada adreste başka mükellefin olduğu, mükellefin nakil olması üzerine 26/03/2010 tarihinde yeni adresinde yapılan yoklamada toptan hırdavat satışı yaptığı, aynı adreste başka bir mükellef daha bulunduğu, 2 işçi çalıştığı, 09/04/2010 tarihli yoklamada iş yerinde 100.000,00 TL tutarında emtia bulunduğu, 4 işçi çalıştırıldığı, 02/07/2010 tarihli yoklamada mükellefin adresten ayrıldığı, 16/09/2010 tarihli yoklamada işyerinin boş ve kapalı olduğu, başka mükelleflere ait tabelalar olduğu, yapılan Ba - Bs analizlerinde 2008 yılında KDV matrahının 1.505.508,00 TL iken 1.714.329,00 TL fatura düzenlediği, 2009 yılında KDV matrahının 19.727.075,00 TL iken 20.998.955,00 TL fatura düzenlediği, 2010 yılında KDV matrahı 19.644.798,00 TL iken 16.649.057,00 TL fatura düzenlediği, mükellefin 87.012,13 TL vergi borcu olduğu ancak hiçbir ödemede bulunmadığı, mükellefin mal ve hizmet aldığını bildirdiği 18 firma hakkında sahte belge düzenlediklerine dair vergi tekniği raporu bulunduğu, mükellefin cüzi bir sermaye ile kurulmasına rağmen çok büyük iş hacmine sahip olduğu, gerek teknik donanım gerek çalışan sayısıyla böylesi yüksek cirolara ulaşmanın mümkün olmadığı belirtilerek bu firmanın düzenlediği faturaların sahte olduğu sonucuna varıldığı belirtilmiştir.
Yukarıda yer verilen tespitlerin bir bütün halinde değerlendirilmesinden bahsi geçen mükellefin çok kısa sürede yüksek cirolara ulaşmasına rağmen yapılan yoklamalarda bu hacimde iş yapılmasına imkan verecek organizasyon, sermaye yapısı ve araçlarının olmadığı tespit edildiği görüldüğünden, düzenlenen faturaların gerçek bir mal veya hizmet karşılığında düzenlenmediği sonucuna ulaşıldığından tarhiyatta hukuka aykırılık görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen on beş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 19/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.