Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/2789 Esas 2019/4331 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/2789
Karar No: 2019/4331
Karar Tarihi: 14.05.2019

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/2789 Esas 2019/4331 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, komşusunun elatması yüzünden zarar gördüğü gerekçesiyle davalıya karşı dava açtı. Ancak yerel mahkeme davanın reddine karar verdi. Davacı vekili istinaf talebinde bulundu ancak istinaf mahkemesi de reddetti. Davacı bunun üzerine temyiz başvurusu yapmış ancak dava değeri ve hükme esas alınan miktar, temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından temyiz talebi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341, 361 ve 362. maddeleri. Bu maddelerde istinaf ve temyiz yolları belirtilmiştir.

14. Hukuk Dairesi 2018/2789 E. , 2019/4331 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ...Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 04.10.2013 tarihinde verilen dilekçeyle elatmanın önlenmesi, davalının vermiş olduğu zararın giderilmesi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 15.02.2017 tarihli hükmün İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi"nce istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi"nce istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın Yargıtayca, incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
-K A R A R-
Dava, komşuluk hukukundan kaynaklanan elatmanın önlenmesi istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK"nin 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 10.000,00TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 2018 yılı için 47,530 TL"lik temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı vekilinin temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 14.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.