Tehdit - mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/4360 Esas 2019/2439 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında cezası daha ağır olan Çorum 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/276 esas, 2010/286 karar sayılı ilamı yerine, Çorum 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/142 esas ve 2011/472 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
I- Sanığın katılan ..."e yönelik tehdit suçuna ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir sebebe dayanmayan temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Sanığın şikayetçiler ..., ... ve katılan ..."e yönelik mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanığın, birden fazla mağdura karşı tek eylemle gerçekleştirdiği mala zarar verme suçu nedeniyle verilen zarara göre alt sınırdan ayrılarak tek hüküm kurulup TCK.nun 43. maddesinin 2. fıkrası gereğince cezasından arttırım yapılması gerekirken yazılı şekilde iki kez mahkûmiyet hükmü kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de; 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK.nun 152/2-son maddesinde yapılan değişikliğe göre, mala zarar verme suçunun yakarak, yakıcı veya patlayıcı madde kullanılarak işlenmiş olması halinde artırım miktarının öngörüldüğü bölümde yer alan, “verilecek ceza iki katına kadar artırılır” cümlesindeki “iki katına” ibaresinin çıkartılarak yerine “bir katına” ibaresinin eklenmiş olması karşısında ve mahkûmiyet kararındaki artırım oranı da dikkate alınarak, söz konusu kanun değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA, 20.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.