Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/16044 Esas 2014/26590 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kocaeli 3. Aile Mahkemesi
TARİHİ :30.04.2014
NUMARASI :Esas no:2013/249 Karar no:2014/298

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece, "davacının yakını olan tanıkların yanlı ifade verdikleri konusunda kanaat oluştuğu, tanıkların yengelerinden hoşlanmadıklarının anlaşıldığı, bu sebeple anlatımlarının boşanma kararı verilmesine esas alınmadığı" gerekçesiyle beyanları kabul edilmemiş, dava reddedilmiştir.
Aksine ciddi ve inandırıcı delil ve olaylar bulunmadıkça asıl olan tanıkların gerçeği söylemiş olmalarıdır (6100 s. HMK. m. 255). Akrabalık ve diğer bir yakınlık başlı başına tanık beyanını değerden düşürücü bir sebep sayılamaz. Dosyada davacı tanıklarının olmamışı olmuş gibi ifade ettiklerini kabule yeterli delil ve olgu yoktur. Davalının tartışma ve kavgaları sırasında kocasına "terbiyesiz" dediği ve ağza alınmayacak şekilde küfürlü sözler söylediği ve sürekli bela okuduğu, kocasının ailesine de "şerefsiz" diyerek hakaret ettiği, kocasına "zarar vereceğini" söyleyerek tehdit ettiği yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu koşullar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre boşanmaya (TMK. m. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 25.12.2014(Prş.)