15. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/2406 Karar No: 2017/4075 Karar Tarihi: 21.11.2017
Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/2406 Esas 2017/4075 Karar Sayılı İlamı
15. Hukuk Dairesi 2016/2406 E. , 2017/4075 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmakta olup cezai şart alacağı ile fazla ödemenin iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle yanlar arasında imzalanan sözleşmede zamanında teslim edilmezse 20.000,00 TL tazminat ödeyecektir şeklindeki düzenleme sözleşmenin imzalandığı tarihte yürürlükte bulunan 6098 sayılı TBK"nın 179/II. maddesindeki ifaya ekli cezai şart niteliğinde olup sözleşmede aksi kararlaştırılmadığından fesih halinde istenemeyeceği ve dosya kapsamındaki delillere göre tartışma sonucu davalı yüklenicinin iş yerinden uzaklaştırılarak sözleşmenin eylemli olarak fesih edilmiş olması sebebiyle cezai şart ile ilgili istemin reddinde isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir. 2-Davacı iş sahibi, davalı yüklenicidir. 20.08.2013 tarihinde taraflarca imzalanan Dikmen Köyü Camii Kalıp İşçiliği Sözleşmesi ile davalı yüklenici sözleşmede belirtilen işlerin yapımını toplam 13.000,00 TL bedelle üstlenmiştir. Bedel toplam olarak kararlaştırıldığından sözleşme götürü bedellidir. Götürü bedelli sözleşmelerde 6098 sayılı TBK"nın 480. maddesi hükmünce yüklenici eseri kararlaştırılan bedelle meydana getirmekle yükümlü olduğundan Dairemizin yerleşik içtihat ve uygulamalarında ihtilâf halinde gerçekleştirilen imalâtın eksik ve kusurları dikkate alınarak ve düşülmük suretiyle işin kararlaştırılan tamamına göre fiziki oranını tespit ve bu oranının götürü bedele uygulanmak suretiyle hakedilen bedel hesaplanıp bu bedelin kanıtlanan ödeme ile karşılaştırılarak fazla ödeme olup olmadığı ya da kalan iş bedelinin belirlenmesi gerektiği kabul edilmektedir. Bilirkişiler tarafından alınan raporlarda bu şekilde bir değerlendirme yapılmamıştır. Bu durumda mahkemece talimat yolu ile rapor veren teknik bilirkişi kurulundan dosyadaki mevcut delil, tutanak, fotoğraf ve belgeler ile delil tespit dosyasında alınan bilirkişi raporu ve diğer delilleri gözönünde tutarak 20.08.2013 tarihli sözleşme ile davalının üstlendiği işlerden eksik ve kusurları dikkate alarak düşülmek suretiyle gerçekleştirilen kısmının işin tamamına göre fiziki oranı ve bu oranın toplam 13.000,00 TL götürü bedele uygulanarak hak ettiği iş bedeli konusunda gerekçeli ve denetime elverişli ek rapor alınıp bundan kanıtlanan ve davacının dava dilekçesinde kabul ettiği 10.000,00 TL"den az olmamak koşuluyla ödeme mahsup edilip davacının fazla ödemesi olup olmadığı belirlenerek sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile fazla ödeme ilgili talebin reddi de doğru olmamış, kararın bozulması uygun görülmüştür. SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 21.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.