Hırsızlık - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3548 Esas 2020/14151 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3548
Karar No: 2020/14151
Karar Tarihi: 02.12.2020

Hırsızlık - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3548 Esas 2020/14151 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan ve kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı almıştır. Hırsızlık suçunda, suça konu araçta oluşan zararın tespit edilerek sanığın ödeme yapabilmesi için tevdii mahalli tayin edilip sonuca göre TCK'nın 168/2. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı değerlendirilmelidir. Mahkeme, sanığın zararı gidermek istediğini ancak mağdurun kabul etmediği gerekçesiyle sanık lehine karar vererek TCK'nın 168/2. maddesi uyarınca ceza verilmesine hükmetmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek hükümler onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 168/2. ve 53. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2020/3548 E. , 2020/14151 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın savunmasında çalınan araçla ilgili mağdur ...’un zararını karşılamak istediğini belirttiği, mağdur ...’un ise zararının ödenmesini istemediğini ve kabul etmediğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, suça konu araçta oluşan zararın tespit ettirilerek sanığa ödeme yapabilmesi için tevdii mahalli tayin edilip makul bir süre de verilerek sonucuna göre hırsızlık suçundan TCK"nın 168/2. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerekirken “ sanığın hırsızlık suçundan doğan zararı gidermek istediği halde mağdur ...’un zararın giderilmesini kabul etmemesi karşısında sanık lehine değerlendirme yapılarak TCK’nın 168/2. maddesinin uygulanması gerektiği“ biçimindeki gerekçeyle sanık hakkında TCK’nın 168/2. maddesinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 02/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.