Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2015/29161 Esas 2016/11196 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
İİK"nun 82. maddesinin 1. fıkrasının 12. bendi gereğince, borçlunun "haline münasip" evi haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki "aile" terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra mahkemesince, borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tespit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı alacaklıya ödenmelidir. Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan ve ikamet için zorunlu öğeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, maddede öngörülen amaca aykırıdır. Borçlunun görev ve sıfatı, kendisinin yukarıda belirlenenden daha görkemli bir meskende ikamet etmesini gerektirmez.
Somut olayda, borçlu tapuda kendi adına kayıtlı bulunan ... İli .... İlçesi ..... Köyü 117 ada 24 parsel numaralı taşınmaz üzerinde bulunan evle ilgili olarak meskeniyet şikayetinde bulunmuştur. Öncelikle belirtmek gerekir ki borçlunun meskeniyet şikayetine konu olan yerde mutlaka oturması gerekmez. Bu nedenle borçlunun, başkasının oturduğu veya kirada olan meskeni hakkında da şikayete hakkı vardır. Dolayısıyla mahkemece, borçlunun şikayete konu taşınmazda oturmadığı gerekçesiyle istemin reddedilmesi doğru değildir.
Mahkemece alınan 05.01.2015 tarihli bilirkişi raporunda bu yerin borçlunun haline münasip olup olmadığı ve İİK"nun 82/12. maddesi koşullarında bir değerlendirme yapılmadığı görülmüştür.
O halde mahkemece; bilirkişilerden ek rapor alınmak suretiyle yukarıda açıklanan kurallar doğrultusunda şikayetin değerlendirilerek oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde ve eksik inceleme ile istemin reddi yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.