MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki kadastro tespitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında ... köyü 202 ada 9, 204 ada 11 ve 210 ada 6 parsel sayılı, 394,22 m², 2527,46 m² ve 5763,59 m² yüzölçümlü taşınmazlar, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle bahçe ve tarla niteliği ile davalı adına tespit edilmiştir. Davacı Hazine, taşınmazların Hazine adına tespit edilmesi gereken yerlerden olduğu iddiasıyla dava açmıştır. Mahkemece, davanın reddi ile dava konusu taşınmazların tespit gibi tesciline karar verilmiş, hüküm davacı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 5304 sayılı Yasa ile değişik 3402 sayılı Yasanın 4. maddesi gereğince orman sınırlandırması yapılmıştır.
1) Davacı Hazinenin 202 ada 9 ve 204 ada 11 sayılı parsellere ilişkin temyiz itirazları yönünden;
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazların orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen kişi yararına 3402 sayılı Yasanın 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASI gerekmiştir.
2) Davacı Hazinenin 210 ada 6 sayılı parsele ilişkin temyiz itirazları yönünden;
Mahkemece, temyize konu 210 ada 6 sayılı parselin orman sayılmayan yerlerden olduğu ve davalı yararına zilyetlik koşullarının oluştuğu gerekçesiyle bu parselin davalı gerçek kişi adına tesciline karar verilmişse de, yapılan araştırma hükme yeterli değildir. Hükme esas alınan orman bilirkişi raporuna ekli memleket haritasında, bu taşınmazların kısmen yeşil renkli ormanlık alanda kaldığı görülmektedir. Tapu ve zilyedlikle ormandan toprak kazanma olanağı sağlayan 3402 sayılı Yasanın 45. maddesinin ilgili fıkraları, Anayasa Mahkemesinin 01.06.1988 gün ve 31/13 E.K.; 14.03.1989 gün ve 35/13 E.K. ve 13.06.1989 gün ve 7/25 E.K. sayılı kararları ile iptal edilmiş ve kalan fıkraları da 03.03.2005 gününde yürürlüğe giren 5304 sayılı
Yasanın 14. maddesi ile yürürlükten kaldırılmış olduğundan, bu yollarla ormandan yer kazanılamayacağı; öncesi orman olan bir yer üzerindeki orman bitki örtüsü yokedilmiş olsa dahi, salt orman toprağının orman sayılan yer olduğu göz önünde bulundurulmamıştır. Bu nedenle, bu parsele ilişkin davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken reddedilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: 1) Yukarıda birinci bentde açıklanan nedenlerle; davacı Hazinenin 202 ada 9 ve 204 ada 11 sayılı parsellere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile bu parseller yönünden hükmün ONANMASINA,
2) İkinci bentde açıklanan nedenlerle; Hazinenin 210 ada 6 sayılı parsele yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA 18/10/2012 günü oybirliği ile karar verildi.