
Esas No: 2014/26266
Karar No: 2015/18194
Karar Tarihi: 25.05.2015
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/26266 Esas 2015/18194 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, hafta tatili, prim alacağı, asgari geçim indirimi, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; iş sözleşmesinin müvekkili tarafından işçilik haklarının ödenmemesi sebebi ile haklı nedenle feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı ile ödenmeyen bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; zamanaşmı def"inde bulunarak davacının hafta tatili ve fazla çalışmasının olmadığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmadığını, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını, işyerinde prim uygulaması olmayıp asgari geçim indirimlerinin ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacı tanığı ..., mahkeme huzurunda 2005-2006 yılları arasında davalı işyerinde çalıştığını belirtmesine rağmen, 2003-2006 yılları arasında başka bir işyerinde çalıştığı iddia olunmakla, bu tanığın davalı işyerinde çalıştığı dönemin tespiti için sosyal güvenlik kurumu kayıtları araştırılarak davalı şirkette çalışıp çalışmadığı denetlenmeli, belirtilen yıllarda davalı işyerinden sigorta bildirimi yok ise, diğer iki davacı tanığının da davalı işyerinde 2007-2008 yılları arasında yaklaşık birer yıl çalıştıkları gözetilerek fazla çalışma iddiasının bu tanıkların çalışma süreleri ile sınırlı olarak ispatlandığı kabul edilmeli ve fazla çalışma ücret hesaplaması buna göre yapılmalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.