Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle ölüme neden olma
Hüküm : TCK"nın 85/1., 62/1., 53/6., 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekilince temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sair nedenlere, sanık müdafinin olayın oluş şekli, eksik inceleme ve kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık sürücü ... sevk ve idaresindeki halk otobüsü ile, gece vakti, meskun mahalde azami hız limitinin 50km olduğu, üç şeritli bölünmüş, çift yönlü, asfalt kaplama cadde üzerinde Kartal istikametinden gelerek, trafik ışıklarının çalışmadığı kavşaktan sola otobüs garajlarına dönmek istediği esnada kavşak içinde sağından düz gelen maktül ... sevk ve idaresindeki otomobille çarpması sonucu sanığın, maktül ..."ün aynı gün kaldırıldığı hastanede ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas-2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında, lehe hükümler istemi bulunmasına rağmen tayin edilen hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesinin düzenlendiği TCK"nın 50.maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılmadan hüküm kurulması suretiyle CMK"nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
22.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.