Yüksek Adalet Bakanlığı"nın, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçundan sanık ...’nin ... sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/2. maddesi gereğince denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına dair İzmir 8. Sulh Ceza Mahkemesinin 10/03/2008 tarihli ve 2008/11 esas, 2008/69 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranmadığının bildirilmesi üzerine yapılan yargılama sonunda ... sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/1, 62/1, 50/1-a, 52/2 maddeleri uyarınca 6.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair anılan Mahkemenin 17/02/2010 tarihli ve 2009/10 esas, 2010/233 sayılı kararının Yargıtay 20. Ceza Dairesinin 10/10/2017 tarihli ve 2017/2895 esas, 2017/5061 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını takiben yeniden yapılan yargılama neticesinde sanığın sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/1, 62/1, 50/1-a, 52/2 maddeleri gereğince 6.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/03/2018 tarihli ve 2017/795 esas, 2018/359 sayılı mahkumiyet hükmünün kanun yararına bozulmasına ilişkin talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 27/09/2018 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
İncelenen Dosyadan ;
1-Sanık hakkında 21/07/2007 tarihli eylem nedeni ile İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 13/12/2007 tarihli, 2007/17529 iddianame sayılı iddianamesi ile TCK"nın 191/1, 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı,
2-Yapılan yargılamada; İzmir 8. Sulh Ceza Mahkemesinin 10/03/2008 tarihli ve 2008/11 esas, 2008/69 sayılı kararı ile TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca , denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına dair kararı 15/04/2008 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği, tedbirin infazı için İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği, İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 02/07/2008 tarihli çağrı kağıdının 23/07/2008 tarihinde tebliğ edildiği ve sanığın 10 günlük süre içerisinde müdürlüğe başvurmaması nedeniyle evrakın 23/09/2008 tarihinde İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı"na iade edildiği, İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı"nca 18/12/2008 tarihinde İzmir 8. Sulh Ceza Mahkemesine yargılamanın devamına ilişkin talepte bulunulduğu,
3-Yargılamanın devamında İzmir 8. Sulh Ceza Mahkemesinin 17/02/2010 tarihli ve 2009/10 esas, 2010/233 sayılı kararı ile sanık hakkında TCK’nın 191/1, 62/1, 50/1-a, 52/2 maddeleri uyarınca 6.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 20. Ceza Dairesinin 10/10/2017 tarihli ve 2017/2895 esas, 2017/5061 karar sayılı ilâmı ile bozulduğu, bozma üzerine yapılan yargılamada İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/03/2018 tarihli ve 2017/795 esas, 2018/359 sayılı kararı ile sanık hakkında TCK’nın 191/1, 62/1, 50/1-a, 52/2 maddeleri gereğince 6.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün temyiz edilmeden kesinleştiği, anlaşılmıştır.
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında,
" Dosya kapsamına göre, benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 22/12/2015 tarihli ve 2015/1717 esas, 2015/33429 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, sanığa 10 gün içinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurması gerektiği uyarısını içeren tebligatın yapılması ve sanığın başvuruda bulunmaması üzerine, yüklenen yükümlülüklere veya tedavinin gereklerine uygun davranmamakta "ısrar" ettiğinin kabul edilebilmesi için sanığa "önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakta ısrar etmiş sayılacağı" uyarısı ile yeniden tebligat yapılması, bu tebligata rağmen de başvuruda bulunmadığı takdirde sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerine uymamakta ısrar edeceği nazara alındığında, somut olayda İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün çağrı kağıdının 23/07/2008 tarihinde sanıkla aynı adreste ikamet eden kardeşi Hayat Adlıbelli’ye tebliğ edildiği, sanığın tebliğe rağmen denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmediği ancak tek başına bu durumun ısrar olarak kabulünün mümkün bulunmadığı anlaşıldığından, mahkemesince açılan kamu davası hakkında durma kararı verilerek, şüpheli hakkında geçerli tebligat işlemleri yapılarak müracat etmesi halinde denetimli serbestlik kararının infazının sonucunun beklenilmesi, denetimli serbestlik tedbirine uygun davranılmaması halinde yargılamaya devamla işin esasına girilerek hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir. " denilerek İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/03/2018 tarihli ve 2017/795 esas, 2018/359 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
Konunun Değerlendirilmesi:
Kanun yararına bozma istemine konu kararın verildiği 18.07.2012 tarihinden sonra yürürlüğe giren ... sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 68. maddesi ile getirilen düzenlemeler karşısında; hükümlünün kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi, "ısrar" ettiğinin kabul edilebilmesi için de önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakta "ısrar etmiş sayılacağı" uyarısı ile yeniden tebligat yapılması, bu tebligata karşın başvuruda bulunmaması gerekmektedir.
Yapılan incelemede; sanığa, 10 gün içinde İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne başvurması gerektiği uyarısını içeren çağrı kağıdının usule uygun şekilde tebliğ edildiği, sanığın müdürlüğe başvuruda bulunmadığı; ancak, sanığın kendisine yüklenen yükümlülüklere veya tedavinin gereklerine uygun davranmamakta "ısrar" ettiğinin kabul edilebilmesi için önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakta "ısrar etmiş sayılacağı" uyarısı ile yeniden tebligat yapılması, bu tebligata karşın başvuruda bulunmaması halinde sanığın yükümlülük ihlalinden söz edileceği, somut olayda hükümlünün Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce çıkarılan çağrı yazısına karşın 10 gün içinde Müdürlüğe başvurmamasının tek başına ısrar olarak değerlendirilemeyeceği, ısrar şartının gerçekleşmemesi nedeni ile mahkemece ... sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8-2. cümle maddesi uyarınca durma kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yapılan yargılama sonucunda mahkûmiyetine karar verilmesi, kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
Karar
Kanun yararına bozma talebine dayanan ihbarnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; yazılı şekilde karar verilmesi kanuna aykırı olup, İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/03/2018 tarihli ve 2017/795 esas, 2018/359 sayılı kararının ... sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 29/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.