Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/527 Esas 2022/2488 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanıklar hakkında; TCK'nın 89/1, 89/2-a.b, 62/1, 52/1-4 maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; katılanın, 08/06/2010 günü saat 08:00 sıralarında Beşiktaş İskelesinden Üsküdar'a gitmek amacıyla Yalçın Uçar'ın kaptanlığını yaptığı, ''...'' isimli motora bindiği, söz konusu motorun Üsküdar iskelesine yanaştıktan sonra motordan iskeleye inmek istediği esnada denizdeki dalgalanmalar sonucunda motorun yükselip alçalması nedeniyle dengesini koruyamayarak iskeleye düşmesi şeklinde meydana gelen ve basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek, vücudunda 4. derecede kırık ve duyularından veya organlarından birinde işlev zayıflığı oluşacak şekilde yaralandığı, olayla ilgili yürütülen soruşturma neticesinde Yalçın Uçar hakkında, Üsküdar 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 27/06/2012 tarihli ve 2010/1252 esas, 2012/869 sayılı kararında, yargılama aşamasında kusur tayini amacıyla 18/11/2011 tarihli üçlü heyetten alınan bilirkişi raporunda, Kaptan Yalçın Uçar'ın kusurunun bulunmadığından bahisle beraatine, olayda kusuru bulunanların tespiti ve gereğinin takdir ve ifası için Cumhuriyet savcılığına suç duyurusunda bulunulması üzerine, İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığınca yürütülen soruşturma neticesinde ilgililer hakkında kamu davası açıldığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
18/11/2011 tarihli bilirkişi raporunda; olayda bahsi geçen yolcu motoru ve aynı sistemle yolcu taşıyan motorların baş taraftan iskeleye yanaşarak halat verip tekneyi bağlamadan motorlarının itiş gücüyle tekneyi iskeleye bitiştirerek yolcu alıp tahliye ettikleri, bu sistemde yolcuların iskeleden tekneye biniş veya tekneden iskeleye inişi esnasında herhangi bir yere tutunmalarının mümkün olmadığı, teknelerin dizayn olarak iskeleden yüksek olmaları veya denizin dalgalanması nedeniyle yükselip alçalması durumlarında ise merdiven diye tabir edilen iki basamaklı ve kenarlarında tutunma yerleri olan bir araç kullanıldığı, ancak tekneden inerken tekneye tutunmayla bu araca tutunma arasında bir boşluk olduğu, yani yolcunun bir süre için yine tutunacak bir yer bulamadığı, kullanılan bu aracın da yeterli olamayacağı, tekne ile iskele arasında yükseklik farkı olmadığı durumlarda bile, basamaksız tutamaklı bir aracın konulmasının daha güvenlikli ve faydalı olacağı, olayımızda ise bu şekilde herhangi bir aracın kullanılmadığı, katılanın teknenin iskelede yolcu boşaltırken, aşağı yukarı yaptığı salınımı hesaplayıp ona göre tekneden inmesinin kendisinde beklenemeyeceği kusurunun bulunmadığı,
T.C. Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı İstanbul Liman Başkanlığının 02/04/2015 tarihli yazısında; ... isimli geminin Başkanlığımız gemi sicilinde tescili bir kiracısının olmadığı, Donatan ... ve İşleten ... Deniz Taşımacılığı Tur. Hiz. İnş. San. ve Tic. A.Ş. olduğunu,
I-Sanık ...'nin mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik sanık müdafinin temyiz itirazının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24.maddesi yeniden düzenlenmiş olan ''Basit Yargılama Usulü ''başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan ''Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada mahkemece genel hükümlere göre yargılamaya devam edilip karar verildiği gözetildiğinde mahkemenin uygulama yapılmayacağına ilişkin takdirinin olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafinin eksik incelemeye, beraat kararı verilmesi gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
II- Sanıklar ..., ..., ..., ... ve...'ın mahkumiyetlerine ilişkin hükümlere yönelik, sanıklar müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafinin yerinde görülmeyen sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
..., ..., ...'ın ... Deniz Taşımacılığı Tur. Hiz. İnş. San. ve Tic. A.Ş'nin yönetim kurulu üyesi oldukları, sanık ...'ün Yönetim Kurulu başkanı ve sanık ... Koymaz'ın yönetim kurulu başkan yardımcısı oldukları, meydana gelen kaza nedeniyle sanıklara sorumluluk yüklenemeyeceği, mahkemece hükme esas alınan 18/11/2011 tarihli bilirkişi raporunda da, katılana karşı sorumlu olanın donatan olduğunun bildirildiği anlaşılmakla; kazanın meydana gelmesinde kusur ve sorumluluğu bulunmayan sanıklar ..., ..., ..., ... ve...'ın beraatlerine karar verilmesi gerekirken, yasal olmayan ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.