Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/5784 Esas 2018/924 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVACILAR : ... - ... - ...

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı dava dilekçesi ile davalının BUTTİM"in zemin katında işyeri çalıştırdığını, ancak yönetim planı ile yasaklanmasına rağmen, açıkta gıda satışı yaptığını, bu durumun mahkemece yapılan tespitle de belirlendiğini, davalıya eski hale getirmesi için ihtarda bulunulduğunu, ancak davalının ihtara uymadığını, bu nedenle davalının faaliyet konusunu yönetim planına uygun hale getirmesine, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalıya yüklenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davacı tarafından 24.07.2009 tarihinde davalı şirket hakkında 274 nolu E-1 Bloktaki bağımsız bölüm ile ilgili 2009/1575 sayılı davayı açtığı, dava nedeni olarak yönetim planına aykırı olarak açıkta gıda satışı ve bakkaliye işinin gösterildiği, davacı tarafından daha sonra aynı şirket ile ilgili olarak yine E-1 Blok 274 nolu bağımsız bölümde açıkta gıda satışı yapıldığı savı ile 29.07.2010 tarihinde aynı nedene dayalı olarak bu davayı açtığı, tarafları ve dava nedenin aynı olduğu, davaya kat maliki katılarak derdestlik itirazında bulunduğu, HUMK"na göre bu itiraz yerinde görüldüğünden, davalılar hakkında da aynı konuda daha önce açılmış bir dava olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; davacının talebinin dava tarihi olan 29.07.2010 tarihi itibariyle yönetim planına aykırı olarak yapılan açık gıda satışının engellenmesi ve eski hale getirilmesi talebi olduğuna göre, bu tarihten önce açılan dava ile zaman farklı olduğu ve derdestliğe konu yapılan iş bu davanın 2009 yılında açılıp karara bağlandığı da değerlendirilerek davacının iddia ettiği tarih itibari ile yönetim planına aykırı olarak açık gıda satışı yapılıp yapılmadığı hususunda tüm delillerin toplanıp sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, tarafların aynı sebebiyle derdestlik nedeniyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 13/02/2018 günü oy birliği ile karar verildi.