Zincirleme şekilde çocuğun kaçırılması ve alıkonulması mağdurlar ile

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4154
Karar No: 2020/3837
Karar Tarihi: 08.10.2020

Zincirleme şekilde çocuğun kaçırılması ve alıkonulması mağdurlar ile "ya yönelik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4154 Esas 2020/3837 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan beraat etti. Mahkeme, çocuğun velayet hakkına sahip anne ve babasının bu haklarının korunması nedeniyle suçun mağdurunun velayet hakkına haiz kişiler olması gerektiğini belirtti ve müştekinin duruşmada sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmesi üzerine tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı olmadığını vurguladı. Kararın gerekçesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 234/1. maddesi ile ilgilidir ve bu madde, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunu düzenler. Temyiz başvurusunun reddi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 317. maddesi uyarınca gerçekleşti.

14. Ceza Dairesi 2020/4154 E. , 2020/3837 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme şekilde çocuğun kaçırılması ve alıkonulması (mağdurlar ... ile ......"ya yönelik)
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5237 sayılı TCK"nın 234/1. Maddesinde düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunda on sekiz yaşını bitirmeyen çocuğun annesi ile babasının çocuk üzerinde sahip oldukları velayet haklarının koruma altına alınması nedeniyle atılı suçun mağdurunun velayet hakkına haiz anne ile baba olması ve suç tarihinde on beş yaşını tamamlamayan kardeş mağdurların velayet hakkına sahip annesi olan müşteki ..."ün, duruşmada verdiği ifadesinde sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, çocuklara yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 08.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.