Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12305 Esas 2022/2509 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Şantaj, görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal
Hükümler : 1- Şantaj suçundan TCK’nın 107/1, 62, 52/2, 50/1-a, 52/son, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan TCK’nın 6352 sayılı Kanunun 81. maddesi ile yapılan değişiklikten önceki 134/2, 62, 50/1-a, 52/son, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Şantaj ve görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’in, mağdur ... ile yaklaşık 8,5 yıldır birlikte olduğu halde ona resmi nikahlı eşinden boşanamayacağını söylemesi ve mağdurla olan gayriresmi ilişkisinin çevrede duyulması nedeniyle mağdurun kendisinden ayrılarak, Selahattin isimli kişi ile arkadaş olmasının ardından, mağdura, erkek arkadaşından ayrılmayıp, onunla evlenmesi ve kendisi ile olan ilişkisine devam etmemesi halinde, beraber oldukları dönemde çektiği çıplak fotoğraflarını herkese ifşa edeceği tehdidiyle şantajda bulunduğu ve mağdurun 22.05.2012 günü saat 11.00 sularında Selahattin isimli kişi ile yan yana yürüdüğünü görmesi üzerine, yönetimindeki aracı durdurup, elinde bulunan zarf içindeki mağdura ait çıplak fotoğrafları, mağdurun erkek arkadaşına gösterdiği iddialarına konu olayda;
Sanığın üzerine atılı şantaj ve görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarının sübut bulduğuna ve eylemlerin hukuki nitelendirmesine yönelik mahkemenin kabulünde dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmemiş; TCK'nın 61/1. madde ve fıkrasında yer alan ölçütler nazara alınarak, aynı Kanunun 3/1. madde ve fıkrası gereğince işlenen fiillerin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddelerde öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmedilmesi gerekirken, temel cezaların asgari hadden tayin edilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma nedeni olarak kabul edilmemiş; sanığın sübutu kabul edilen şantaj suçunun yasal unsurlarının tarif edildiği TCK'nın 107/2. madde ve fıkrasının uygulama maddesi olarak gösterilmemesi, mahallinde ilave edilmesi mümkün noksanlık olarak değerlendirilmiştir.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek, sübut bulmayan ve yasal unsurları oluşmayan suçlardan dolayı sanık hakkında mahkumiyet kararı verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştiri dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 30.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.