Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/10894 Esas 2022/2530 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 74/1, 74/1-2. cümle, 75, TCK’nın 62/1, 51/1-3-7-8, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen 26/11/2014 tarihli kararın sanığın mernis adresine mernis şerhi ile tebliğe çıkartıldığı, köy muhtarı...’ya 23/12/2014 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın 1 haftalık yasal temyiz süresinden sonra verdiği 23/03/2015 tarihli temyiz dilekçesinde, tebligatın kendisine yapılmadığını, köyde... isimli birisinin de olmadığını ileri sürdüğü, mahkemece bu hususta yaptırılan kolluk araştırması neticesinde 24/03/2015 tarihli kolluk tutanağı ile, köy muhtarının... olmadığı, ... olduğu, aynı zamanda köyde... isimli bir şahsın da bulunmadığının tespit edildiği anlaşılmakla, sanığın temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
Sanığın, temyiz dışı hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanıklar ile birlikte kültür varlığı bulmak amacıyla izinsiz kazı yaptıkları ve kazı neticesinde 16/04/2014 tarihli bağımsız bilirkişi heyeti raporu ile 2863 sayılı Kanun kapsamında tasnif ve tescile tabi korunması gerekli taşınır kültür varlığı niteliğinde olduğu tespit edilen 366 adet eser buldukları sabit olmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, teşebbüs hükümlerinin uygulanması gerektiğine, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 31.03.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.