Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/7133 Esas 2022/2534 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Sanık ... hakkında;
A- 2863 sayılı Kanunun 65/b, TCK’nın 62/1, 52/2, 51/1-3, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
B- Birleşen Marmaris 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/493 Esas sayılı dosyası yönünden; CMK’nın 223/7. maddesi gereğince davanın reddi
C- Birleşen Marmaris 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/366 Esas sayılı dosyası ile yönünden İmar kirliliğine neden olmak ve 3621 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından; Hüküm kurulmasına yer olmadığına
Birleşen Marmaris 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/493 Esas sayılı dosyası yönünden sanık ... hakkında;
CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık ...’un beraatine ilişkin hüküm ile sanık ... hakkında birleşen dosyalar yönüyle verilen davanın reddi ve hüküm kurulmasına yer olmadığına ilişkin karar katılan vekili tarafından, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin karar sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
UYAP sisteminden temin edilen nüfus kayıt örneğinde sanık ...’in 06/03/2022 tarihinde öldüğünün tespit edilmiş olması karşısında, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK’nın 64/1. maddesi uyarınca düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA;
2- Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde ise;
Sanığa isnat edilen suç yönünden tutanak tarihinin 23/04/2011 olduğu ve suç tarihine göre henüz zamanaşımının dolmadığı değerlendirilerek zamanaşımının dolduğu yönündeki tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın, Muğla Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulunun 03.05.1985 tarih ve 994 sayılı kararı ile III. derece arkeolojik sit alanı içerisindeki taşınmazlar üzerinde yer alan iskeleye izin almadan tadilat yaptığı ve denize bir metre mesafede kıyıyı çakıl taşları ve kum ile doldurmak suretiyle kıyının yükseltildiği iddiasıyla açılan kamu davası ile ilgili olarak; sanığın savunmasında Luna Begonvil adlı restaurantın işletmecisi olmadığını, davaya konu restaurantın Luna-Er Turizm İnsaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi tarafından işletildiğini, restaurantta ücretli olarak çalışan işletme müdürü olduğunu savunarak atılı suçlamayı kabul etmediği, kolluk görevlileri tarafından düzenlenen 14/03/2012 tarihli tutanakta iskeledeki tamiratın ve kıyıdaki dolgunun Luna Begonvil şirket tarafından yapıldığının belirtildiği, dosya kapsamında bulunan Ticaret Sicil Gazetesine göre suç tarihinde şirketin yetkilisinin, hakkında mahkumiyet kararı verilen diğer sanık ... olduğu ve yapılan işlerden onun sorumlu olduğu dikkate alınarak sanığın savunmasının aksine atılı suçu işlediğine ya da bu suça iştirak ettiğine dair mahkumiyete yeterli delil bulunmadığı, dolayısıyla sanık hakkında beraat kararı verilmesinde isabetsizlik olmadığı anlaşılmakla;
Yapılan yargılama sonunda, atılı suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA; 31/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.