MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı Orman Yönetimi dava dilekçesi ile; ... köyü sınırları içinde kalan 114 ada 97 parsel sayılı taşınmazın tamamının orman sınırları içerisinde kaldığı ve evveliyatı itibari ile orman sayılan yerlerden olduğu gerekçesi ile davalı ... adına olan tapusunun iptali ile orman vasfı ile Hazine adına tesciline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan tahkikat sonucunda dava konusu taşınmazın 16.04.2012 tarihinde orman kadastrosunun yapıldığı, süresinde itiraz edilmeyen kadastronun kesinleştiği, bilirkişi raporuna göre de dava konusu taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğunun tespit edildiği gerekçesi ile davanın kabulü ile taşınmazın orman vasfı ile Hazine adına tesciline karar verilmiş, hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 06.12.2013 tarihinde ilan edilerek kesinleşen ve 6831 sayılı Kanun uyarınca yapılan orman kadastrosu ve 2/B uygulaması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada çekişmeli taşınmazın orman tahdidi içinde kalan yerlerden olduğu, ilgili orman tahdit tutanakları incelendiğinde, dava konusu taşınmazın sınırında bulunan; “43 numaralı orman sınır noktasından itibaren O.S. hattını tapulama parsel sınırlarına aynen uyularak sağ taraf devlet ormanı(ormanla kaplı 97 tapulama parseli) sol taraf 96,98,99,102 tapulama parselleri olmak üzere takiple 102 nolu tapulama parselinin 102 nolu tapulama parselinin ormanla müşterek güneydoğu köşesine 44 nolu O.S. noktası tesis edildi” şeklinde taşınmazın orman tahdidi içinde bırakıldığının açıkça yazıldığı anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince davalıdan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 13/02/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.