Esas No: 2020/11551
Karar No: 2022/2561
Karar Tarihi: 04.04.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11551 Esas 2022/2561 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulundu. Davacının talebinin kısmen kabul edildiği ve davalı hazineden 483,34 TL maddi ve 700,00 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine karar verildi. Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edildi ancak temyiz sınırı aşıldığından reddedildi. Kararın kesinleştiği ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ile 5219 sayılı Kanun'un 2. maddesi ile değiştirilen HUMK'un 427. ve ek 4. maddelerinde belirtilen temyiz sınırı ve hükümolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olduğu belirtildi.
Kanun detayları:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi
- 5219 sayılı Kanun'un 2. maddesi ile değişik HUMK'un 427. ve ek 4. maddeleri.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 483,34 TL maddi, 700,00 TL manevi tazminatın davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve cinsel istismar suçundan 20.07.2011 - 11.08.2011 tarihleri arasında 22 gün tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 1.183,34 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 04.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
