3. Ceza Dairesi Esas No: 2018/11698 Karar No: 2019/7487 Karar Tarihi: 08.04.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11698 Esas 2019/7487 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, sanık basit yaralamadan dolayı suçlu bulunmuş ve hakaret suçundan da suçlu bulunmuştur. Ancak, hakaret suçunun delilleri yetersiz olduğu için, sanık bu suçtan beraat etmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle, TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiştir. Bu nedenle, sanığın hak yoksunluğu durumu yeniden değerlendirilmelidir ve karar bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nin 53. maddesi ve CMUK'un 321. maddesidir.
3. Ceza Dairesi 2018/11698 E. , 2019/7487 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık hakkında basit yaralamadan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 2) Sanık hakkında hakaretten kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; a) Sanığın suçlamayı kabul etmediği, olayın tanığı Eşe"nin sanık ile katılanın birbirlerini yaraladıklarına dair beyanda bulunduğu halde sanığın katılana hakaret sözü söylediğinden bahsetmediği olayda; katılanın soyut iddiası dışında sanığın katılana hakaret ettiğine dair her türlü şüpheden uzak delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, b) Kabule göre de; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.