Danıştay 13. Daire 2018/898 Esas 2021/1457 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2018/898
Karar No:2021/1457

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Kurumu
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Lojistik Taşımacılık ve Kimyasal Ürünler İç ve Dış
Ticaret Ltd. Şti
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacıya ait LPG otogaz istasyonunda 13/11/2014 tarihinde yapılan denetimde mevzuatta belirlenen nitelikleri haiz sorumlu müdür çalıştırılmadığının tespit edildiğinden bahisle 5307 sayılı Kanun'un 16. maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi uyarınca 76.172,00-TL idarî para cezası verilmesine ilişkin Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu'nun (Kurul) … tarih ve … sayılı kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının 01/11/2014 - 01/11/2019 tarihlerine ilişkin Sorumlu Müdür Sözleşmesi yaptığı, denetim tarihi olan 13/11/2014 tarihinde ise Sorumlu Müdür Belgeli personel çalıştırmadığının sabit olduğu, denetim tarihinden sonraki bir tarihte alınan 19/11/2014 tarihli Sorumlu Müdür Belgesi'nin davacının fiilinin hukuka aykırılığı sonucunu ortadan kaldırmayacağı, davacı şirketin LPG bayilik lisansı çerçevesinde yürüttüğü faaliyetini LPG Sorumlu Müdür bulundurmadan devam ettirdiği gerekçesiyle tesis edilen dava konusu Kurul kararında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi'nce; 11/11/2014 tarihli denetimde, davacının sorumlu müdür sözleşmesinin mevcut olmasına karşın, LPG sorumlu müdür belgesinin ibraz edilememiş olması sebebiyle, dava konusu işlemin tesis edildiği, ancak sorumlu müdür belgesi ve bu belgenin alınma zorunluluğunun düzenlendiği Yönetmeliklerin 16/12/2012 tarih ve 28499 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Sıvılaştırılmış Petrol Gazları (LPG) Piyasası Eğitim ve Sorumlu Müdür Yönetmeliği ile yürürlükten kaldırıldığı ve bu Yönetmelikte sorumlu müdür sertifikası düzenlemesine yer verilerek, TMMOB'dan alınan eğitim sonucunda ''Sorumlu Müdür Sertifikası'' alınması zorunluluğunun getirildiği, ancak "Sorumlu Müdür Belgesi" alınmasının öngörülmediği, sorumlu müdür belgesi zorunluluğu getiren düzenlemenin, 15/12/2016 tarih ve 29919 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Sıvılaştırılmış Petrol Gazları (LPG) Piyasası Eğitim ve Sorumlu Müdür Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik ile tekrar yürürlüğe konulduğu, başka bir deyişle, denetim tarihi itibarıyla ne 5307 sayılı Kanun'da ne de Sıvılaştırılmış Petrol Gazları (LPG) Piyasası Lisans Yönetmeliği ve Sıvılaştırılmış Petrol Gazları (LPG) Piyasası Eğitim ve Sorumlu Müdür Yönetmeliği'nde sorumlu müdür belgesine sahip olma şartının aranmadığı, mevzuattaki bu boşluğun dava konusu cezaya sebep fiilin tespit tarihi olan 13/11/2014 ve cezanın veriliş tarihi olan 05/11/2015 tarihinden çok sonraki bir tarih olan 15/12/2016 tarihinde doldurulduğunun görülmesi karşısında, sorumlu müdür belgesi alma zorunluluğu getiren Yönetmelik kurallarının yürürlük tarihinden önceki bir olaya uygulanması suretiyle tesis edilen dava konusu Kurul kararında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle, davacının istinaf başvurusunun kabulü ile İdare Mahkemesi'nce verilen kararın kaldırılmasına ve dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, aleyhe harca hükmedilemeyeceği, söz konusu Yönetmelik düzenlemesinden önce de istasyonlarda sorumlu müdür çalıştırma yükümlülüğü bulunduğu, düzenleme ile var olan uygulamaya açıklık getirildiği, sorumlu müdürün sorumlu müdür belgesi sahibi olması gerektiği, denetim sırasında geçerli bir sorumlu müdür belgesinin ibraz edilemediği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemesi kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin İdare Mahkemesi kararına yönelik olarak yapılan istinaf başvurusunun kabulü yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, anılan Bölge İdare Mahkemesi kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Davalı idare harçtan muaf olduğundan yatırmış olduğu toplam …-TL temyiz harcının istemi hâlinde davalıya iadesine,
5. Posta giderleri avansından artan tutarın davalıya iadesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'ne gönderilmesini teminen dosyanın … İdare Mahkemesi'ne gönderilmesine, 20/04/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.