Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11722 Esas 2022/2556 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat



Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/82 Esas-2015/57 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçundan 02.02.2010–21.09.2010 tarihleri arasında 231 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 15.04.2015 tarihinde kesinleştiği, gözaltı ve tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 100.000,00 TL maddi, 1.000.000,00 TL manevi tazminatın ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 27.146,43 TL maddi, 13.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin manevi tazminatın fazla olduğuna, reddedilen kısım için davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin, davacı vekilinin sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Haksız gözaltına alındığı ve tutuklandığı tarihten önce ...'ta şube müdürü olarak çalışan davacının, tutuklanması nedeniyle ... akdinin feshedildiği ve davacının 11.05.2016 tarihli celsede 06.04.2010 tarihine kadar bankadan maddi haklarını aldığı yönündeki beyanı birlikte göz önünde bulundurulduğunda, davacının 06.04.2010 tarihinden tahliye tarihine kadar olan süre içerisinde çalışmaya devam etseydi alacağı maaşın bankadan sorularak bu miktar üzerinden hesaplanacak miktarın gelir kaybı olarak tayini gerektiği gözetilmeden davacının gözaltında ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin asgari ücret üzerinden artırım yapılarak belirlenen maddi tazminata ilişkin hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak maddi tazminata hükmolunması,
2-Davacı tarafça dava dilekçesinde hükmedilecek tazminat miktarlarına yasal faiz talep edilmediği halde hükmedilen tazminat miktarlarına dava tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi,
3-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin ve davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.