Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13685 Esas 2021/4632 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13685
Karar No: 2021/4632
Karar Tarihi: 07.06.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13685 Esas 2021/4632 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne hükmetti. Davalı vekili ve davacı vekili, katılma yolu ile temyiz istemiyle kararı temyiz etti. Temyiz kesinlik sınırının 3.200,00 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 700,00 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu belirtildi ve davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi. Davacı vekilinin temyiz istemi ise hükmün kesinleşmesinden sonra yapıldığı için isteme aykırı olarak reddedildi. Kanunlar: 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri, 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2019/13685 E. , 2021/4632 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından katılma yolu ile temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 3.200,00 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 700,00 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile yapılmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Hükmün davalı yönünden kesin olduğu, davacı vekilinin ise 09.07.2019 tarihinde tefhim olunan hükme karşı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesinde belirtilen 1 haftalık süre geçtikten sonra 15.09.2019 tarihinde katılma yolu ile temyiz isteminde bulunduğu, katılma yolu ile yapılan temyizin asıl temyizin incelenebilme koşullarına tabi olduğu, davalı vekilinin temyizinin hükmün kesin olması nedeniyle incelenemeyeceğinden, katılma yolu ile davacı vekili tarafından yapılan temyiz de asıl temyize tabi olması sebebiyle davacı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE, 07.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.