Terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etmek - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1648 Esas 2019/5555 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi         2017/1648 E.  ,  2019/5555 K.

"İçtihat Metni"

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)
Terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etmek ile muhtelif suçlardan Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/04/2017 tarihli ve 2017/163 değişik iş sayılı içtima kararı ile 15 yıl 4 ay 7 gün hapis cezasına hükümlü ..."nin açık ceza infaz kurumuna ayrılma talebi hakkında, içtimaya konu cezaları arasında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 314/2. maddesi kapsamında verilmiş mahkumiyet bulunduğu gerekçesiyle, cezasının infazının kapalı ceza infaz kurumunda devam etmesine ilişkin İzmir 3 Nolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 11/02/2016 tarihli ve 2016/609 sayılı kararına yönelik şikayetin kabulüne dair Karşıyaka İnfaz Hâkimliğinin 16/02/2016 tarihli ve 2016/335 esas, 2016/427 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin mercii Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/03/2016 tarihli ve 2016/586 değişik iş sayılı kararını müteakip, İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından infazda tereddüt nedeniyle karar verilmesi talebi üzerine, hükümlünün farklı infaz rejimlerine tabi her bir cezası açısından cezaevinde geçireceği sürelerin müddetnamede gösterilmesinin yeterli olacağına ve infazın Karşıyaka İnfaz Hakimliğinin kararı doğrultusunda yapılmasına ilişkin Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/03/2016 tarihli ve 2016/253 değişik iş sayılı kararına itirazın reddine dair mercii Van 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/01/2017 tarihli ve 2017/40 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Her ne kadar Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/03/2016 tarihli kararı ile hükümlü hakkındaki ilamların infazının Karşıyaka İnfaz Hâkimliğinin kararı doğrultusunda yapılmasına karar verilmiş ise de, anılan Hakimlik kararı ile, hükümlü ..."nin örgütlü suçuna ilişkin ilamın infazı ile adli suçların infaz rejimlerinin farklı olduğundan öncelikle örgütlü suçuna ilişkin ilamın infazının yapılmasını müteakip, şartla tahliye kararı alındıktan sonra adli suça yönelik ilamın infazına başlanarak, açığa ayrılma işleminin yapılması gerektiğinden bahisle şikayetin kabulüne karar verilmiş ise de,
Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6/2-ç maddesine göre, açık kurumlara ayrılabilmek için “terör ve örgütlü suçlardan hükümlü olup, mensup oldukları örgütten ayrıldıkları idare ve gözlem kurulu kararıyla tespit edilenlerin koşullu salıverilme tarihine bir yıldan az süre kalması şartı aranır.” hükmü gereği, hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılamayacağı gibi,
Mevzuatımızda hürriyeti bağlayıcı cezalarda toplama prensibinin istisnasını oluşturan bir durumun mevcut olmadığı, hükümlünün kesinleşmiş mahkumiyetleri içtima ettirilmeksizin ayrı ayrı infaza verildiği takdirde, bir cezası nedeniyle şartla salıverilecek olan hükümlünün diğer cezaları nedeniyle infaza devam edilmesi durumunda, cezanın infazının zorlaşacağı ve karışıklığa neden olacağı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 13.06.2017 gün ve 94660652-105-35-2048-2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin kapalı kurumdan açık kuruma ayrılacak hükümlüler başlıklı 6. maddesine göre;
(1) Hükümlülerden;
a) (Değişik:RG-22/8/2015-29453) Toplam (Değişik ibare:RG-22/2/2017-29987) cezaları on yıldan az olanlar bir ayını, on yıl ve yukarı olanlar ise onda birini kurumlarda infaz edip, iyi hâlli olan ve koşullu salıverilme tarihine yedi yıl veya daha az süre kalanlar,
b) Müebbet hapis cezasına mahkûm olup, koşullu salıverilme tarihine beş yıl veya daha az süre kalanlar,
c) Cezaları yüksek güvenlikli kapalı kurumlar veya diğer kapalı kurumların yüksek güvenlikli bölümlerinde infaz edilenlerden toplam cezalarının üçte birini bu kurumlarda iyi hâlli olarak geçiren ve koşullu salıverilme tarihine üç yıl veya daha az süre kalanlar, açık kurumlara ayrılabilir.
(2) Açık kurumlara ayrılabilmek için, ayrıca;
a) (Değişik:RG-18/8/2016-29805) 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 142, 148, 149, 188 ve 190. maddeleri ile 1/3/1926 tarihli ve mülga 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 403, 404, 491/3-4, 492, 493, 494, 495, 496, 497, 498 ve 499. maddelerinden mahkûm olanların koşullu salıverilme tarihine beş yıldan az süre kalması,
b) (Değişik:RG-18/8/2016-29805) 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 102 ve 103. maddeleri ile eşe karşı işlenen 82/1-d, 86/3-a ve 96/2-b maddeleri ve 1/3/1926 tarihli ve mülga 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 414, 416/1, 418/1. maddeleri ile eşe karşı işlenen 449/1, 456 ve 457/1. maddelerinden mahkûm (Değişik ibare:RG-11/4/2019-30742) olanların koşullu salıverilme tarihine üç yıldan az süre kalması,
c) 29/7/2003 tarihli ve 4959 sayılı Topluma Kazandırma Kanunu, 30/7/1999 tarihli ve mülga 4422 sayılı Çıkar Amaçlı Suç Örgütleri ile Mücadele Kanununun 14. maddesi ve 5237 sayılı Kanunun 221. maddesinden yararlananların koşullu salıverilme tarihine iki yıldan az süre kalması,
ç) Terör ve örgütlü suçlardan hükümlü olup, mensup oldukları örgütten ayrıldıkları idare ve gözlem kurulu kararıyla tespit edilenlerin koşullu salıverilme tarihine bir yıldan az süre kalması, şartı aranır.
(3) Birden fazla cezanın toplanarak infazı hâlinde, açık kuruma ayrılmada esas alınacak suç, koşullu salıverilme tarihine en az sürenin arandığı suçtur, şeklindeki yasal düzenlemeye göre somut olay değerlendirildiğinde;
Hükümlü hakkında silahlı terör örgütü üyesi olmak suçundan verilen ve kesinleşen hapis cezası ile diğer kesinleşmiş fiilen ve hukuken infazı gereken kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hapis cezasının toplanarak birlikte infaz edildiği ve infaza konu toplam 14 yıl hapis cezasından dolayı Cumhuriyet Savcılığınca düzenlenen müddetnameye göre koşullu salıverilme tarihinin 02.06.2018 olarak tespit edildiği, hükümlü vekilinin koşullu salıverilme koşullarının oluşması nedeniyle hükümlünün Açık Ceza İnfaz Kurumuna ayrılması gerektiği yönündeki talebi ile ilgili olarak verilen ve kesinleşen kararlardan sonra Cumhuriyet Savcılığının toplamaya konu cezaların infazının ne şekilde yapılacağı, koşullu salıverilme tarihinin neye göre belirleneceği ve kesinleşen kararlar karşısında toplama kararının çözülmesi gerekip gerekmediği konusunda yaptığı talep karşısında oluşan tereddüdün giderilmesine yönelik olarak Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6. maddesinin 3.fıkrası da dikkate alınarak hükümlünün Açık Ceza İnfaz Kurumuna ayrılma koşullarının değerlendirilmesi yapılmaksızın verilen Van 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 29.03.2016 tarihli ve 2016/253 değişik iş sayılı kararının infazda oluşan tereddüdü giderecek nitelikte ve açıklıkta olmadığı gözetilmeksizin bu karara yönelik Cumhuriyet Savcılığınca yapılan itirazın kabulü yerine reddine dair mercii Van 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 23.01.2017 tarihli ve 2017/40 değişik iş sayılı karar usul ve yasaya aykırı görüldüğünden kanun yararına bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir.
Sonuç ve Karar;
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yukarıda açıklanan nedenle yerinde görüldüğünden, Van 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 23.01.2017 tarihli ve 2017/40 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.