Esas No: 2020/11863
Karar No: 2022/2544
Karar Tarihi: 04.04.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11863 Esas 2022/2544 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesinde kasten öldürme suçundan yargılanan davacı, tutuklu kaldığı 75 günün ardından beraat etti. Tazminat talebinin dayanağı da bu süreçteki tutukluluk oldu. Davacı 50.000,00 TL maddi ve 50.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulundu. Ancak, yerel mahkeme sadece 1.472,00 TL maddi ve 2.000,00 TL manevi tazminatın ödenmesine hükmetti. Davacı ve davalının temyiz itirazları sonucu yapılan inceleme sonrasında, maddi tazminatın fazla hesaplanması ve manevi tazminatın eksik hesaplanması sebebiyle karar bozuldu. Bu nedenle, kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır: 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle; 1.472,00 TL maddi, 2.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Temyiz edenler : Davacı vekili, davalı vekili
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/32 Esas-2012/200 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının kasten öldürme suçundan 29.04.2010–13.07.2010 tarihleri arasında 75 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 06.10.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 50.000,00 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 1.472,00 TL maddi, 2.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin faizin tahliyeden itibaren başlatılması gerektiğine, davacı lehine nisbi vekalet ücreti hesaplanması gerektiğine, reddedilen kısım için davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan "1423,59" TL yerine, bu miktarın üstünde kalacak şekilde "1.472,00" TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
2-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin ve davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.