Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12563 Esas 2021/6129 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12563
Karar No: 2021/6129
Karar Tarihi: 22.09.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12563 Esas 2021/6129 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sevk ve idaresindeki aracıyla dubalarla bölünmüş asfalt yolda 50 km ile seyrederken müştekinin aracının bölünmüş yolun soluna geçmeye çalışmasıyla aniden yola çıkarak müştekinin aracının sağ arka kapısına çarpması sonucu meydana gelen kazada hüküm giydi. Mahkeme, sanığın üzerine atılı suçun kanunda tanımlanmamış olması nedeniyle beraatını kararlaştırdı. Ancak, hükümde kullanılan kanun maddeleri ve gerekçeleri yanlış olduğu için karar temyiz edildi. Yargıtay 12. Ceza Dairesi, sanığın taksirinin bulunmadığını belirterek 5271 sayılı CMK'nın 223/2-c. maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerektiğini belirtti. Ayrıca, aynı kanunun 223/2-a. maddesi gereğince de beraat hükmünün kurulmaması için yasanın suça dahil etmediği bir faaliyetin suç olarak kabul edilmemesi gerektiğini ifade etti. Buna göre, hükümde yer alan \"Sanığın üzerine atılı birden fazla kişinin yaralanmasına sebebiyet vermek suçundan CMK'nın 223/2-a.maddesi gereğince beraatına\" ifadesi çıkartılarak yerine \"Sanık üzerine atılı suça ilişkin olarak olayda taksirinin bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 223/2-c.maddesi gereğince beraatına\" c

12. Ceza Dairesi 2019/12563 E. , 2021/6129 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-a. maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanık sürücü ... sevk ve idaresindeki yarı römork ile yerleşim yeri dışında bulunan azami hız limitinin 70 km olduğu, iki yönlü, yol çalışması nedeni ile dubalarla bölünmüş, asfalt yolda 50 km ile seyrettiği esnada, müşteki ..."ın sevk ve idaresindeki aracın bölünmüş yolun kendi istikametine göre soluna geçmeye çalışırken, geçiş üstünlüğü bulunmasına rağmen sanığın aracına yol vermeyerek aniden yola çıkmasıyla sanığa ait aracın katılanın aracının sağ arka kapısına çarpması sonucu, araçta bulunan katılan ..."ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir ve hayati tehlike oluşturmayacak şekilde yaralandığı olayda; kovuşturma aşamasında alınan bilirkişi raporu ile kaza tespit tutanağının sanık ..."in kusursuz taraf olduğunu belirttiği anlaşılmakla,
Sanık üzerine atılı suça ilişkin olarak, olayda sanığın taksirinin bulunmadığından bahisle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c.maddesi gereğince beraat hükmü verilmesi gerekirken, sanık hakkında aynı kanunun 223/2-a. maddesi gereğince yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması nedeni ile beraat hükmü kurulması sonucu uygulama maddesi ve gerekçesinin hatalı olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. paragrafında yer alan, "Sanığın üzerine atılı birden fazla kişinin yaralanmasına sebebiyet vermek suçundan CMK"nın 223/2-a.maddesi gereğince beraatına" cümlesinin hükümden çıkartılarak, yerine “Sanık üzerine atılı suça ilişkin olarak olayda taksirinin bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK."nın 223/2-c.maddesi gereğince beraatına" yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.