Yüksek Adalet Bakanlığı"nın, “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan sanık ... hakkındaki Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli, 2016/923 esas ve 2017/203 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 02/11/2018 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1-Sanığın 06/07/2012 tarihinde işlediği iddia olunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma ve kenevir ekme suçlarından dolayı Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/45 esas sayılı dosyasında yapılan yargılama sırasında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden ayırma kararı verildiği ve Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/03/2013 tarihli ve 2013/241 esas, 2013/178 sayılı görevsizlik kararıyla bu suç yönünden dosyanın Ortaca 1. Sulh Ceza Mahkemesine gönderildiği,
2- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden görevsizlik kararı verilerek dosya Ortaca 1. Sulh Ceza Mahkemesine gönderildiği halde , Ortaca 1.Asliye Ceza Mahkemesince kenevir ekme suçu ile birlikte kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden de yargılamaya devam edilerek Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/12/2013 tarihli ve 2013/45 esas, 2013/714 sayılı kararıyla, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, kenevir ekme suçu yönünden ise ... sayılı Kanun’un 23/5 ve TCK’nın 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinin 09/04/2014 tarihli ve 2014/767 değişik iş sayılı itirazın reddine ilişkin kararla kesinleştiği, kenevir ekme suçu yönünden hükmedilen 10 ay hapis cezasının ise Yargıtay 9. Ceza Dairesi’nin 14/06/2017 tarihli ve 2017/922-1474 sayılı onama ilamı ile kesinleştiği, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına aykırı davrandığının bildirilmesi üzerine mahkemece yargılamaya devam edildiği ve Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/12/2014 tarihli ve 2014/309 esas, 2014/642 sayılı kararı ile sanığın TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün kanun yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
3- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden görevsizlik kararı ile dosyanın gönderildiği sulh ceza mahkemesince yapılan yargılama sonucunda ise, Ortaca 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 15/07/2014 tarihli ve 2013/751 esas, 2014/636 sayılı kararı ile, sanığın TCK’nın 191/2. maddesi gereğince 1 yıl süre ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına karar verildiği, bu karara karşı Cumhuriyet savcısı tarafından itiraz edildiği, bu aşamada dosyanın devrolunduğu Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesince itiraz yerinde görülerek kararın düzeltildiği ve Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 07/01/2015 tarihli ve 2013/866 esas, 2014/789 sayılı kararıyla, sanığın TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 6545 sayılı Kanun ile değişik 5320 sayılı Kanun’un geçici 7/2. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği,
4-Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 28/01/2015 tarihinde kesinleşmesini takiben, sanığın 5 yıllık denetim süresi içerisinde 07/05/2015 tarihinde işlediği hırsızlık suçundan mahkûmiyetinin kesinleştiğinden bahisle ihbarda bulunulması üzerine, mahkemece hükmün açıklanarak Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli ve 2016/923 esas, 2017/203 sayılı kararı ile sanığın TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün kanun yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
5-Kanun yararına bozma istemi üzerine, Yargıtay 10. Ceza Dairesi’nin 24/05/2018 tarihli 2018/520 esas ve 2018/4482 sayılı ilamı ile; Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/12/2014 tarihli ve 2014/309 esas, 2014/642 sayılı kararı hukuki dayanaktan yoksun ve yok hükmünde olduğundan, Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli ve 2016/923 esas, 2017/203 sayılı kararına yönelik olarak CMK’nın 223/7. maddesi uyarınca davanın reddine karar verilmesi gerektiği düşüncesine dayanan kanun yararına bozma talebi yerinde görülmediğinden REDDİNE,
Bununla birlikte, Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli ve 2016/923 esas, 2017/203 sayılı kararı ile sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının kanuna aykırı olması nedeni ile kanun yararına bozma yoluna başvurulup başvurulmayacağının takdirinin sağlanması için dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine” karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçundan sanık ..."ın, ... sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına, anılan Kanun’un 191/4. maddesi uyarınca denetimli serbestlik tedbirinin tedavisinin sona ermesinden itibaren 1 yıl devam ettirilmesine dair Ortaca 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 15/07/2014 tarihli ve 2013/751 esas, 2014/636 sayılı kararına yönelik Ortaca Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan itirazın kabulüne ve ... sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, ... sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/01/2015 tarihli ve 2013/866 esas, 2014/789 sayılı ek kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresinde işlediği hırsızlık suçundan dolayı cezalandırılmasına karar verildiğinden bahisle ihbarda bulunulması üzerine, hükmün aynen açıklanmasına, ... sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli ve 2016/923 esas, 2017/203 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 17.05.2018 tarihli ve 2018/19 esas, 2018/4229 sayılı ilamında yer alan "Somut olayda ise sanığın denetim süresi içinde işlediği iddia edilen suç “iftira ve hırsızlık” suçu olduğundan, kanundaki özel düzenlemede yer alan emredici hüküm nedeniyle, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu haricinde başka bir suçtan mahkûmiyet nedeniyle hükmün açıklanması yasaya aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerindedir...kanun yararına BOZULMASINA.." şeklindeki açıklamalar karşısında, somut olayda Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/01/2015 tarihli ek kararı ile sanık hakkında kullanmak için için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçundan dolayı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 28/01/2015 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 07/05/2015 tarihinde hırsızlık suçunu işlediğinden bahisle hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de, denetim süresi içerisinde işlenen suçun kullanmak amacıyla uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçu olmadığı, dolayısıyla hükmün açıklanmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinde isabet görülmemiştir.” denilerek ... sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli ve 2016/923 esas, 2017/203 sayılı kararının bozulması istenilmiştir.
C) Karar:
... sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi hükmü ile 31/01/2019 tarih ve ... sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 30/01/2019 tarih ve 2019/1 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(4)"de yer alan "Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır" hükmüne göre, dosyayı inceleme görevi, kanun yararına bozma istemi üzerine 24/05/2018 tarihli, 2018/520 esas ve 2018/4482 sayılı ilam ile karar veren Yüksek 10. Ceza Dairesi’ne ait olmakla Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 29/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.