Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/12017 Esas 2022/2574 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle; 18.551,87 TL maddi ve 30.00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Mersin 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/147 Esas – 2015/241 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının terör örgütü kurmak, yönetmek ve üye olmak suçundan 14-18.02.2010 tarihleri arasında 4 gün gözaltında, 18.02.2010-21.06.2012 tarihleri arasında ise 854 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda 30/04/2013 tarihinde yürürlüğe giren 6459 sayılı yasanın 8 maddesi ile değişik 3713 sayılı Yasanın 7/son-a fıkrası gözetilerek atılı suçtan unsurlarının oluşmaması nedeni ile beraatine ve terör örgütünün propagandasını yapmak suçundan açılan kamu davasının ise; 6352 sayılı Yargı hizmetlerinin etkinleştirilmesi amacıyla bazı kanunlarda değişiklik yapılması ve basın yoluyla işlenen suçlara ilişkin dava ve cezaların ertelenmesi hakkında kanunun geçici 1. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca ertelenmesine karar verildiği, kovuşturmanın ertelenmesine ilişkin kararın 28.07.2015 tarihinde kesinleştiği ancak beraate ilişkin hükmün inceleme tarihi itibariyle Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 2021/1192 esasında kayıtlı olup halen derdest olduğu; dolayısıyla kararın kesinleşmediği anlaşılmakla;
Davacının 30.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 5.090,62 TL maddi, 10.000TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmiş olup,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tazminat miktarlarına, davalı vekilin ise eksik araştırmaya ve vekalet ücreti ile sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat talebinin dayanağı olan Mersin 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.06.2015 tarih, 2014/147 Esas – 2015/241 karar sayılı ceza dava dosyasında davacı (sanık) hakkında verilen beraat hükmünün davacı (sanık) vekili tarafından temyiz edildiği, 29/06/2016 tarihli dilekçe ile temsil ettiği başka bir sanık yönünden temyizden feragat edilmesi nedeniyle mahkemece davacı hakkındaki berat hükmünün 28/07/2015 tarihinde kesinleştirildiği; ancak dosyanın Yargıtay incelemesinde olup henüz kesinleşmediğinin kabulü gerektiği, bu kapsamda 5271 sayılı CMK'nın 142/1. maddesinde öngörülen “karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her hâlde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde tazminat isteminde bulunulabilir” şeklindeki yasal düzenleme uyarınca, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında verilen beraat hükmünün henüz kesinleşmediği ve davacı yönünden tazminat isteme koşullarının oluşmadığı gerekçesi ile davanın 5271 sayılı CMK'nın 142/1. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kabule göre de;
Davacı hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan açılan kamu davasında, davacı hakkında, terör örgütüne üye olmamakla birlikte terör örgütü adına suç işlemek suçundan 30/04/2013 tarihinde yürürlüğe giren 6459 sayılı yasanın 8 maddesi ile değişik 3713 sayılı Yasanın 7/son-a fıkrası gözetilerek atılı suçtan unsurlarının oluşmaması nedeni ile beraatine ve terör örgütünün propagandasını yapmak suçundan açılan kamu davasının ise; 6352 sayılı Yargı hizmetlerinin etkinleştirilmesi amacıyla bazı kanunlarda değişiklik yapılması ve basın yoluyla işlenen suçlara ilişkin dava ve cezaların ertelenmesi hakkında kanunun geçici 1. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca ertelenmesine karar verilmesi nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 144/1-b. maddesi gereğince tazminat talep etme koşullarının oluşmadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.