Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/9277 Esas 2022/2617 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile maddi tazminat talebinin reddine, 250.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihi olan 30/05/2015 tarihinden işletilecek yasal faiz ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine,


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında dava türü olarak “Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat” yerine “CMK. 141-144 maddesi gereğince koruma tedbirleri nedeni ile tazminat istemi” olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul Anadolu 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/155 Esas - 2015/359 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının silahlı terör örgütüne üye olma, tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme suçundan 18.07.2009-25.01.2012 tarihleri arasında 921 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 19.11.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu,
Davacının 474.942,14 TL maddi, 1.000.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 8.000,00 TL maddi tazminat, 250.000,00 TL manevi tazminatın talep tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine Dairemizce yapılan incelemede, tazminata esas dosyada davacı hakkında gözaltı, tutuklama, tahliye, infaz bilgilerinin Yargıtay denetimine elverişli şekilde alınması gerektiği, derdest dosya araştırması yapılması gerektiği, kabule göre; serbest meslek makbuzunda yer alan vekalet ücretinin ise davacı ile avukatı arasındaki hukuki ilişkiye dayandığı, bu nedenle koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında zarar kapsamında değerlendirilememesi gerektiği, davacının dava dilekçesinde talep edilmemiş olmasına karşın, 09/06/2016 tarihli karar celsesinde faiz talep edildiğinin anlaşılması karşısında, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 177/2. maddesi gereğince, davacı tarafın bu talebinin davalı tarafa bildirilmesi gerektiği, açıkça bir tarih belirtilmeden faiz talebinde bulunulduğu dikkate alınarak, hükmolunan tazminat miktarlarına dava tarihi olan 30/11/2015 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi gerektiği gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, maddi tazminat talebinin reddine, 250.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, tazminat koşullarının oluşmadığına, manevi tazminatın fazla olduğuna, vekalet ücretinin fazla hesaplandığına, usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ve sair tüm temyiz itirazlarına, davacı vekilinin, usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ve sair tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 05.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.