Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/6017 Esas 2020/3809 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6017
Karar No: 2020/3809
Karar Tarihi: 08.10.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/6017 Esas 2020/3809 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen ceza kararı, istinaf başvurusunun kabul edilmesiyle kaldırılmış ve eylem reşit olmayanla cinsel ilişki olarak değerlendirilerek kamu davası düşürülmüştür. Temyiz istemi reddedilirken, sanığın eyleminin mağdurenin yaşında hataya düşmesi nedeniyle reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu ve mağdurenin şikayet etmemesi sebebiyle hüküm kesinleşmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK’nın 286/2-h. maddesi referans gösterilerek hükmün kesin olduğu ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Çocukların cinsel istismarı suçunu düzenleyen Türk Ceza Kanunu'nun 103. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-h. maddesi

14. Ceza Dairesi 2020/6017 E. , 2020/3809 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanık hakkında vasıfta hata nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına dair Karaman Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 09.01.2018 gün ve 2017/20 Esas, 2018/5 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak eylem reşit olmayanla cinsel ilişki kabul edilip vaki şikayet yokluğu nedeniyle kamu davasının düşmesi, temyiz isteminin reddi

Bölge Adliye Mahkemesince temyiz isteminin reddine dair verilen ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda mağdurenin yaşında hataya düşen sanık hakkında müsnet suçtan ceza verilmesine yer olmadığına dair verilen kararın istinaf incelemesini duruşmalı yapan Bölge Adliye Mahkemesince, duruşmada şikayetçi olduğunu beyan eden mağdurenin yaşında hataya düşülmesi nedeniyle sanığın eyleminin reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturup, mağdurenin soruşturma evresinde şikayetçi olmamasından dolayı mevcut kararın kaldırılarak kamu davasının düşmesine dair kurulan hükmün 5271 sayılı CMK’nın 286/2-h. maddesi gereğince kesin olduğu nazara alınarak esasen hükmü temyiz hakkı bulunan katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin bu gerekçeyle reddedilmesi gerekirken mağdurenin soruşturma evresinde şikayetten vazgeçmesi sebebiyle vekilin temyiz hakkı bulunmadığından bahisle temyiz isteminin reddine dair ek karar verildiği tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle sonucu itibarıyla doğru olan ek kararın değişik gerekçeyle ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 08.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.