7. Ceza Dairesi 2019/4073 E. , 2021/10975 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere, tasfiyesine
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I.Katılan Gümrük İdaresi vekilinin sanık ... hakkındaki beraat kararına ve vekalet ücretine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
1-İstihbari bilgi üzerine mahkemeden alınan arama kararı uyarınca sanık ...’e ait evde sanık ... hazır olduğu halde yapılan aramada 650 karton kaçak sigaranın ele geçirildiği olayda; sanıklar kollukta alınan ifadelerinde ve mahkemede ilk celsede alınan savunmalarında sigaraların sanık ...’e ait olduğunu beyan edip, son celse savunmalarını değiştirip sigaraların sanık ...’e ait olduğunu beyan etmişler ise de; olayın oluş şekli, sanıkların suç tarihinde aynı evde yaşadıkları ve arama sırasında evde sanık ...’in bulunması karşısında, sanıkların iştirak halinde üzerlerine atılı suçu işledikleri gözetilmeden sanık ...’in mahkumiyeti yerine suçtan kurtulmaya yönelik ve sonradan değişen savunmalarına itibarla beraatine karar verilmesi,
2-Katılan lehine vekalet ücretinin hakkında mahkumiyet kararı verilen sanıktan tahsili yerine beraat eden sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA
II.Sanık ...’in temyiz talebinin incelenmesinde;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi
ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Sanık hakkında takdiri indirim uygulanması sırasında uygulama maddesinin 62/1 yerine 62/2 olarak, kaçak eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesinin 54/4 yerine 54/1 olarak gösterilmesi ve temel cezada 5607 sayılı Yasanın 3/10. maddesi uyarınca artırım yapılırken uygulama maddesinin 3/10 yerine 10. madde olarak gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-Sanığın adli sicil kaydında 4733 sayılı Yasaya Muhalefet suçundan verilen tekerrüre esas mahkumiyet hükmü olduğu anlaşılmış olup, hükümden sonra 15.04.2020 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamla ilgili öncelikle uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı mahkemesinden araştırılarak, neticesine göre söz konusu ilamın tekerrüre esas alınıp alınmayacağının değerlendirilmesi gerekmesi,
4-Kaçak eşyanın müsaderesine dair karar ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.09.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.