MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ücret ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; iş sözleşmesinin işveren tarafından feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ücret ve fazla çalışma alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı cevabında, güvenlikçi olan davacının çalıştığı proje sona erince yakın yerdeki başka bir porjede görevlendirme teklif edildiği halde kabul etmediğini, istifa ederek işyerinden ayrıldığını, çok azda olsa fazla çalışma yapıldığında ücretinin ödendiğini beyan ederek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bilirkişi raporundaki hesaplamalar göre alacakların kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı tarafça temyizi üzerine Dairemizce yapılan incelemesinde; işyerinden ayrılırken verilen istifa dilekçesinde ayrılma gerekçesinin belirtilmediği durumlarda işçinin sonradan açacağı davada istifa dilekçesinin sebeplerini açıklamasının mümkün olduğu ancak istifa eden işçinin feshe bağlı hakları elde edebilmesi için işten ayrılmasının haklı nedene dayalı olduğunu ispat etmesi gerekeceği, somut olayda davacı dava dilekçesinde ödenmediğini iddia ettiği fazla mesai alacağından bahsettiğine göre istifa gerekçesinin fazla mesai alacağının bulunup bulunmamasına göre değerlendirilmesi gerektiği, bu kapsamda sunulan ücret bordrolarında SFM ve HTOFFM haneleri karşılığında ödemelerin davalıya sorulup açıklığa kavuşturulması varsa fazla mesai ücreti ödenen ayların dışlanması gerekçesi ile karar bozulmuştur.
Bozmaya uyularak verilen kararda mahkemece kıdem tazminatı ile ücret alacağının kabulüne fazla mesai alacakları ödenmiş olduğundan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı taraf temyiz ederek fazla çalışma tesbit edilmediği halde kıdem tazminatının reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Somut olayda davacının istifa dilekçesinin ödenmediğini iddia ettiği fazla çalışma ücretinin bulunup bulunmamasına göre değerlendirilmesi bozma konusu edilmiş olup bozmadan sonra yapılan değerlendirmede davacının bu yönde haklı bir fesih sebebi bulunmadığı anlaşılmıştır. Bozmaya uyulduğu halde mahkemenin 4857 sayılı İş Kanunu"nun 22. maddesindeki esaslı değişiklik kapsamında kıdem tazminatının kabulüne dair kararı isabetsiz olmuştur.
Kabule göre, davacının nezdinde çalıştığı alt işveren olan davalı şirket, çalışmanın geçtiği dava dışı asıl işveren bünyesinde sürdürülen projenin sona ermesi nedeniyle işçileri başka projelere davet ettiği, davacı tanıklarına göre de davacının önceki çalıştığı işyerine yaklaşık bir kilometre uzaklıktaki yeni projede çalışması istendiği halde işe başlamadığı gibi aynı işyerinde güvenlik hizmetlerini artık kendisi yürütmek isteyen önceki dava dışı işyerinde çalışmaya devam etttiği, davalı işyerinden de istifa dilekçesi vererek ayrılması karşısında; artık davacının istifa ettiği kabul edilerek kıdem tazmiantı isteğinin bu yönü ile de reddi gerekir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.