Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3980 Esas 2022/2593 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 53/1, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ölenin kusuru oranında sanığın cezasından indirim yapılması gerektiğine, katılanlar vekilinin ise sanığın ehliyetinin bulunmadığına, iki arkadaşını motosikletin arkasına bindirdiği ve facebook hesabına “canavarı yıkıyoruz” diye mesaj atması nedenleri ile bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sürücü belgesiz sanığın idaresindeki motosiklet ile gündüz vakti, meskun mahalde, yolun tırtırlı sarı şerit ile iki yönlü olarak bölündüğü yolda, motosikletin arkasında iki arkadaşı da yolcu olarak bulunduğu halde seyir halinde iken, olay yeri T kavşağa geldiğinde, tırtırlı orta şerit üzerindeki yayaya asli kusurlu olarak çarptığı olayda; TCK'nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; kovuşturma aşamasında karar duruşmasında sanık müdafinin lehe hükümlerin uygulanması talebinin bulunduğu da dikkate alındığında; “ Sanığa verilen cezanın tür ve miktarı gözetildiğinde yasal koşulları oluşmadığından TCK 50, 51 ve CMK 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına " şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile TCK'nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
2-5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
3-Kendilerini aynı vekille temsil ettiren ölenin mirasçıları olan katılanlar lehine tek bir vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, her bir katılan için ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.