Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/505 Esas 2017/88 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2015/505
Karar No: 2017/88
Karar Tarihi: 18.01.2017

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/505 Esas 2017/88 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen bir davada verilen karar temyiz edilmiş, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından bozulmuş, ancak mahkeme önceki kararında direnmiştir. Davalı vekilinin temyiz dilekçesi davacı tarafa tebliğ edilmediği için dosya mahkemeye geri çevrilmiş ve HUMK'nun 433/1. maddesi gereğince temyiz dilekçesinin karşı tarafa tebliğ edilmesi gerektiği belirtilmiştir. İş mahkemelerine karşı temyiz süresi 5521 sayılı Kanun'da belirtilse de, HMK'nın Geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan HUMK'nın hükümleri uygulanacağı ifade edilmiş ve HUMK'nın temyize ait hükümlerinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanınmadığını, ancak bunu engelleyen bir hüküm olmadığını belirtilmiştir. Kararda, temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı temyiz isteminde bulunma hakkının tanınması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 5521 sayılı Kanunun 8. maddesi, 5308 sayılı Kanun, 6100 sayılı HMK

Hukuk Genel Kurulu 2015/505 E. , 2017/88 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki "itirazın iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Anadolu 7. İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 25.03.2014 gün ve 2013/320 E. 2014/243 K. sayılı kararın incelenmesi taraf vekillerince istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 08.07.2014 gün ve 2014/20031 E. 2014/23808 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
Mahkemece verilen hüküm, temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece ilk kararda direnilmiş, direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İş mahkemeleri kararlarına karşı temyiz süresi 30/1/1950 tarih ve 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 2/3/2005 tarih ve 5308 sayılı Kanunla değişmeden önceki 8. maddesine göre belirlenmekte ise de, temyiz usul ve işlemlerinde 6100 sayılı HMK’nın Geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUMK’nın hükümleri uygulanmaktadır.
Her ne kadar uygulamada iş mahkemesinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanınmamakta ise de gerek iş hukuku mevzuatında gerekse de HUMK’nun temyize ait hükümlerinde bunu engelleyen bir hüküm bulunmadığı açıktır. Bu nedenle 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 433/1. maddesi gereğince temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı tarafa temyiz dilekçesine karşı cevap verme ve karşı temyiz isteminde bulunmak hakkının tanınması gereklidir.
Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda yapılan incelemede;
Davalı vekiline ait temyiz dilekçesinin davacı tarafa tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır. Temyiz eden davalı vekili tarafından sunulan temyiz dilekçesinin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nu “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan HUMK’nun 433. maddesi gereğince davacı vekiline Tebligat Kanunu ve ilgili mevzuat dikkate alınarak tebliğ edilmeli ve yasal süre beklenildikten sonra Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmelidir.
Açıklanan nedenle eksiklik giderildikten sonra Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığı’na gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
S 0 N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 18.01.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.