MAHKEMESİ : Bakırköy 7. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 09/11/2012
NUMARASI : 2011/778-2012/555

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili; davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile kaza yapması sonucu müvekkillerinin desteğini hayatını kaybettiğini açıklayıp fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 10.000,00"er TL maddi tazminat ile 20.000,00"er TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Ş. T. Ö. ve Z.. K.. vekili, ölenin de kusurlu olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı sigorta şirketi vekili, davanın reddini istemiştir
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile davacı eş için 25.319,51 maddi, 7.500,00 Tl manevi tazminatın, davacı çocuk için 4.774,48 TL maddi, 6.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesinin amaçlanmasına ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, B.K.’nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılarak takdir edilenmanevi tazminatın dosya kapsamına uygun olmasına, davacı eşin evlenme ihtimaline dair bilirkişi hesaplamasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, destekten yoksun kalma tazminat istemine ilişkindir.
Davalı Yapı Kredi Sigorta A.Ş., davalı tarafa ait aracın zorunlu mali sorumluluk sigortacısıdır. 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 91/1.maddesinde, “İşletenlerin, bu kanunun 85/1 maddesine göre olan sorumluluklarının karşılanmasını sağlamak üzere mali sorumluluk sigortası yaptırmaları zorunludur”; 85/1 maddesinde, “Bir motorlu aracın işletilmesi bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına yahut bir şeyin zarara uğramasına sebep olursa, motorlu aracın bir teşebbüsün unvanı veya işletme adı altında veya bu teşebbüs tarafından kesilen biletle işletilmesi halinde, motorlu aracın işleteni ve bağlı olduğu teşebbüsün sahibi, doğan zarardan müştereken ve müteselsilen sorumlu olurlar.”; 85/son maddesinde ise, “işleten ve araç işleticisi teşebbüsün sahibi, aracın sürücüsünün veya aracın kullanılmasına katılan yardımcı kişilerin kusurundan kendi kusuru gibi sorumludur.” hükümlerine yer verilmiş, Karayolları Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarının A-1. maddesinde de, “Sigortacı bu poliçede tanımlanan motorlu aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermesinden dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’na göre işletene düşen hukuki sorumluluğu, zorunlu sigorta limitlerine kadar temin eder” şeklinde ifade edilmiştir.
Sigorta şirketi poliçede yazılı limitle sınırlı olmak üzere desteğin ölümü nedeni ile ortaya çıkan gerçek zarardan sorumludur. Mahkemece, tazminatın belirlenmesi için aktüer bilirkişi tarafından hazırlanan 09.01.2012 tarihli raporda, eşin destekten yoksun kalma zararının 60.568 TL, çocuğun ise 8.627 TL olduğu belirlenmiştir. Davalı vekillerinin itirazı üzerine alınan 01.06.2012 tarihli raporda ise, davacı eşin destekten yoksun kalma zararının 25.319,51 Tl, çocuğun ise 4.774,48 TL olduğu belirtilmiştir. Mahkemece, 01.06.2012 tarihli raporda belirtilen hesaplamaya göre karar verilmiştir. Bilirkişi raporları arasındaki tazminatın hespalanmasına ilişkin çelişki giderilmeden karar verilmesi ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda ölenin muhtemel ikinci çocuğu için hesaplama yapılması doğru görülmemiştir. Bu durumda mahkemece, davacı vekilinin itirazlarını da karşılar nitelikte çelişkilerin giderilmesi yönünde ayrıntılı, gerekçeli ve denetime elverişli rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, çelişki giderilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nednelerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 6.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.