MAHKEMESİ :Malkara Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :13.02.2014
NUMARASI :Esas no:2012/662 Karar no:2014/63

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı (koca) tarafından, kusur belirlemesi, manevi tazminat, nafakalar ve nafaka ile ilgili tayin edilen vekalet ücreti yönünden; davalı (kadın) tarafından ise manevi tazminat ve nafakaların miktarları ile davacıya manevi tazminatın reddedilen bölümü üzerinden verilen vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki betlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların Türk Medeni Kanununun 166/4.maddesinde yer alan fiili ayrılık sebebiyle boşanmalarına karar verilmiştir. Daha önce her iki tarafça açılan boşanma davaları “evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı hususu kanıtlanamadığı” gerekçesiyle reddedilmiş ve karar kesinleşmiştir. Kadının davası bakımından verilen ret kararı, davalısı (koca)’nın kusurunun bulunmadığına kesin hüküm teşkil eder. Bu kesin hüküm karşısında, reddedilen davadan önceki olaylar manevi tazminata artık esas alınamaz. Fiili ayrılık süresi içinde kocadan kaynaklanan, kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde bir olayın varlığı ispatlanamamıştır. Salt fiili ayrılık olgusu da manevi tazminatı gerektirmez. Bu husus nazara alınmadan, davalı (kadın) yararına manevi tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
3-Boşanma davası içinde talep edilen boşanmanın fer’isi niteliğindeki yoksulluk nafakası harca tabi değildir. Bu ilkenin tabi sonucu olarak da kabul veya reddedilen bu nitelikteki istekler için vekalet ücretine hükmedilemez. Bu yön gözönünde tutulmadan, kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakası üzerinden lehine vekalet ücreti tayin ve takdiri usul ve yasaya aykırıdır.
4-Boşanma davası içinde talep edilen ve boşanmanın fer"isi niteliğinde olan maddi (TMK.md.174/1) ve manevi tazminat (TMK.m.174/2) talepleri de harca tabi değildir. Bu ilkenin doğal sonucu olarak kabul veya reddedilen bu nitelikteki istekler için de vekalet ücreti tayin ve takdiri gerekmez. Bu yön nazara alınmadan manevi tazminatın reddedilen bölümü için koca yararına vekalet ücretine hükmedilmesi de doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle davacı (koca) yararına, (4.) bentte gösterilen sebeple davalı (kadın) yararına BOZULMASINA, (2.) bentteki bozma sebebine göre kocanın manevi tazminatla ilgili kadın yararına hükmedilen vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan ve incelenmeyen yönler haricindeki bölümlerinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 23.12.2014 (Salı)