Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/12888 Esas 2021/9739 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/12888
Karar No: 2021/9739
Karar Tarihi: 07.10.2021

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/12888 Esas 2021/9739 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Sanık kenevir ekmek suçundan yargılanmıştır. Mahkeme, sanığın bir suçu işlediği konusunda hemfikir olsa da, hangi suçu işlediği konusunda kararsızdır. Kenevirlerin büyümesiyle elde edilecek esrar miktarına göre, suçun ya esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme ya da sadece kendi kullanımı için kenevir ekmek suçu olduğu tartışılmıştır. Ancak, bu kararın üst dereceli bir mahkemeye ait olduğu belirtilerek, yanlışlıkla yargılamaya devam edilmiştir. Bu nedenle, karar temyiz edilerek bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddesi 2313 sayılı yasanın 23. maddesidir ve suçun hangi fıkraya uygun olduğu tartışılmaktadır. 2313 sayılı yasa, Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun'dur.

10. Ceza Dairesi 2021/12888 E. , 2021/9739 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hükümler : 1- Sanık ... yönünden beraat
2- Sanık ... yönünden mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yapılan arama üzerine dikili olarak ele geçirilen farklı boylardaki kenevirlerden olgunlaştıklarında elde edilecek esrar miktarı ile dosya içerisindeki diğer bilgi ve belgelere göre, iddia olunan eylemlerin 2313 sayılı yasanın 23.maddesinin 5.fıkrasının 1.cümlesinde düzenlenen esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme suçunu mu, yoksa aynı fıkranın 2.cümlesinde düzenlenen münhasıran kendi kullanımı için kenevir ekme suçunu mu oluşturduğuna ilişkin delilleri tartışma ve değerlendirme görevinin suç tarihinden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla 2313 sayılı Kanunun 23. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte, üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık ... ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükümlerin BOZULMASINA, 07.10.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.