Sahte fatura düzenleme - Defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6235 Esas 2019/754 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme, Defter ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Sahte fatura düzenleme suçundan: Mahkumiyet
Defter ve belgeleri gizleme suçundan: Mahkumiyet ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması

A) Sanık hakkında defter ve belge gizleme suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesi:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları, 5560 sayılı Kanun"la değişik 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin 12. fıkrası uyarınca temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olduğundan, sanığın talebinin itiraz olarak değerlendirilmek suretiyle itiraz konusunda merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
B) Sanık hakkında 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık ve Cumhuriyet savcısının temyiz taleplerinin incelenmesi:
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkeminin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın ve Cumhuriyet savcısının diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1- 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun"a değişik 213 sayılı VUK"nin 359/b maddesinde öngörülen cezanın alt sınırının 3 yıl hapis olduğu gözetilmeden, sanık hakkındaki temel hapis cezanın değişiklikten önceki 359/b-1. maddesi uyarınca 18 ay olduğu kabul edilip teşdiden 26 ay olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,



2- Her takvim yılı içinde kullanılan faturaların ayrı suçları oluşturması, ancak aynı takvim yılına ait birden fazla fatura kullanılması halinde her takvim yılı için ayrı ayrı zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden ve üç ayrı suçtan temel ceza belirlenmesine rağmen, TCK"nin 43. maddesi uygulanarak tek hüküm kurulmak suretiyle hükmün karıştırılması,
3- Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
22/01/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.