Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/672 Esas 2018/1930 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/672
Karar No: 2018/1930
Karar Tarihi: 15.03.2018

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/672 Esas 2018/1930 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalıya yapılan gerekçeli kararın öncelikle bilinen en son adrese tebliğe çıkartılması, bu adreste tebligat yapılamadan iade edilmesi halinde ise mernis adresine tebligat yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, gerekçeli karar tebliğinin Tebligat Kanunu'nun 10 ve 21. maddesine uygun olmadığı anlaşılmış ve dosyanın geri çevrilmesine karar verilmiştir.
Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi, tebligatın muhatabın bilinen en son adresine yapılması gerektiğini belirtir. Eğer bu adres tebligata uygun değilse, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır.
Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi ise muhatabın adresinde bulunmaması halinde yapılacak işlemleri düzenler. 21/1 maddesi, muhatabın adresten geçici olarak ayrılmış olması halinde tebligat usulünü, 21/2 maddesi ise mernis adresine tebligat usulünü belirler.

4. Hukuk Dairesi 2018/672 E. , 2018/1930 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ...tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 18/07/2006 gününde verilen dilekçe ile kurum zararının tahsilinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 29/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyanın incelenmesinde; davalı ..."a yapılan gerekçeli karar tebliğinin Tebligat Kanunu 10 ve 21. maddesine uygun olmadığı anlaşılmıştır. 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresine yapılır. Aynı maddenin, 6099 sayılı Kanun ile eklenen 2. fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Aynı Kanunun 21. maddesinde ise muhatabın adresinde bulunmaması halinde yapılacak işlemler ve bu kapsamda 21/1 maddesinde muhatabın adresten geçici olarak ayrılmış olması halinde tebligat usulü, 21/2 maddesinde ise mernis adresine tebligat usulü düzenlenmiştir. Bu yasal düzenlemeler kapsamında tebligatın öncelikle bilinen en son adrese çıkartılması, bu adreste tebliğ edilemeyerek iade edilmesi halinde ise mernis adresine çıkartılması gerekmektedir.
Şu durumda; yukarıda anılan Kanun hükümleri uyarınca adı geçen davalıya gerekçeli kararın öncelikle bilinen en son adresine tebliğe çıkartılması, burada tebligat yapılamadan iade edilmesi halinde ise mernis adresine tebligat yapılıp, temyiz süresi beklendikten sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere iadesi için dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Dosyanın yukarıda gösterilen şekilde işlem yapılmak üzere GERİ ÇEVRİLMESİNE 15/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.