Esas No: 2019/13080
Karar No: 2022/2673
Karar Tarihi: 06.04.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13080 Esas 2022/2673 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar habereleşmenin gizliliğini ihlal suçlamasıyla yargılanmış ve yerel mahkeme tarafından beraatlarına karar verilmiştir. Katılan tarafından temyiz edilen kararın incelenmesi sonucunda, sanıkların suçu işlediği kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gerekçesiyle beraatlerinin isabetli olduğu sonucuna varılmıştır. CMK'nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat kararı doğru bulunmuştur.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Haberleşmenin gizliliğini ihlal
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat
Haberleşmenin gizliliğini ihlal suçundan sanıkların beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre; katılanın bir dönem çalıştığı şirketin yönetim kurulu üyeleri ve başkanı olan sanıkların, katılanın işten çıkarıldıktan sonra hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen ...’i arayarak şirketin müşteri bilgilerini talep etmesi üzerine ...’in bu durumu şirketin yönetim kurulu başkanı olan sanık ...’a bildirmesi üzerine sanık ...’ın katılanın böyle bir talepte bulunacağını düşünmediğini beyan etmesi üzerine ...’in kendisinin yalan söylemediğini kanıtlamak için katılan ile yaptığı içeriği özel olmayan telefon konuşmasını kaydettiği olayda yerel mahkemece sanıkların ...’i azmettirdiklerine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gerekçesi ile beraatlerine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanıkların cezalandırılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 06.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
