Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/26027 Esas 2014/26341 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kemer 1. Asliye Hukuk (Aile)Mahkemesi
TARİHİ :18.07.2013
NUMARASI :Esas no:2012/744 Karar no:2013/644

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı (kadın) tarafından, tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalıdan kaynaklanan, davacının kişilik haklarına saldırı niteliğinde maddi bir eylem ispat edilmemiş olup, davacının manevi tazminat talebinin reddedilmesinin bu sebeple sonucu bakımından doğru olmasına göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Davacı, davalıya "borçlarını kapatması için" 4.000 TL. borç verdiğini, davalının bu parayı iade etmediğini ileri sürerek bu miktarı maddi tazminat olarak talep etmiştir. Bu istek, boşanmanın eki niteliğinde olmayıp, ondan bağımsız, ödünç ilişkisinden kaynaklanan ödünç olarak alınan paranın iadesine ilişkin bir taleptir. Davacı, aynı davalıya karşı, birbirinden bağımsız birden fazla asli talebini aynı dava dilekçesinde ileri sürebilir. Bunun için birlikte dava edilen taleplerin tamamının aynı yargı çeşidi içinde yer alması ve taleplerin tümü bakımından ortak yetkili bir mahkemenin bulunması şarttır (HMK. m. 110). Davacının bağımsız nitelikteki bu talebi esas itibariyle nispi peşin harca tabi ise de, davacının adli yardım talebi kabul edildiğine göre, bu karar, davacıya harç yatırmaktan da geçici olarak muhafiyet sağlar (HMK. m. 335/1). Dolayısıyla, bu talep bakımından nispi karar ve ilam harcının peşin bölümünü yatırmasına lüzum yoktur. Borçlar hukukunun "ödünç" ilişkisinden kaynaklanan bu talep bakımından görev hususu nazara alınarak tefrik kararı verilerek ayrı bir esasa kaydedilip, bu talebe ilişkin davaya aile mahkemesi sıfatı olmaksızın asliye hukuk mahkemesi olarak devam edilip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, bu husus nazara alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.22.12.2014(Pzt.)